Tabs: Blog | About Me |

Σάββατο, Δεκεμβρίου 9

Αχ Αννούλα του χιονιά ...

Αναρωτιόμουν πάντα γιατί τα τραγούδια με τις Άννες είναι μελαγχολικά. Ακόμη κι εκείνο το πασίγνωστο και αγαπησιάρικο με την Αννούλα του χιονιά, σπεύδει να δηλώσει ευθαρσώς μία .. απουσία. Ένα "δεν θα είμαι πια μαζί σου". Λες κι όλες οι Άννες οφείλουν να είναι εξ αρχής συμβιβασμένες με την απώλεια. Άσε το "αχ" ως ξεκίνημα. Δηλωτικό μίας μαυρίλας από μόνο του....
Ως παιδίσκη αναζητούσα ένα εύθυμο ασμάτιον περί ... Άννας. Κι έπεφτα διαρκώς πάνω στον μουσάτο αδερφό της Ελπίδας,  τον καλλίφωνο κ. Καράλη, που επέμενε πως δεν είναι η βροχή που .. μου χαράκωσε το βλέμμα. Και δεν τολμούσα και να του το αρνηθώ του άτιμου, καθώς προδίκαζε ότι θα του λεγα ψέματα.Αργότερα, με αποθάρρυνε ακόμη και ο Βαλκάνιος Μπρέγκοβιτς που συνέπραξε μετά του εγχωρίου Νταράλα για να μου ψιθυρίσουν "don't give up, Anna".  Λες και είχα τέτοια πρόθεση.
Βαστάω γερά ωρέ παλικάρια  -ήθελα να τους φωνάξω- αλλά είναι ... άδικο!!! Μαρίες, Ελένες, Καιτούλες και Ρίτες χαμογελάνε με στίχους ανάλαφρους ενώ οι τραγουδοποιοί έβγαλαν όλη τη μελαγχολία της ψυχής τους στις Άννες.
Σαν μυστική συνωμοσία και απωθημένο. Και μάλιστα σε ένα όνομα τόσο απλό και καρκινικό που δεν θα πρεπε καν να τους τρομάζει.

Το "έσωσε" κάπως προς το τέλος εκείνος ο τυπάκος (που δεν θυμάμαι καν το όνομά του) αλλά τσίριζε σε μία Άννα ότι δεν ήτανε αυτός για αεροπλάνα. Εύθυμος μεν, αλλά στα τάρταρα την έριξε κι αυτός με τον τρόπο του.

Kαι μετά από αυτά άντε να προσφύγεις στις ξενόγλωσσες εκδοχές μπας και βρεις τίποτα πιο .. ελπιδοφόρο. Ας είναι. Καλά κάνουν μάλλον οι στιχουργοί γιατί να ξέρετε οι Άννες (και δει οι Μαριάννες) είναι "μυστήρια τρένα". 

Η Άννα της ... γειτονιάς σας που εορτάζει,
που χαίρεται να τη χαίρεστε,
και που ευχαριστεί και ανταποδίδει ...
Α και ... κερνάει τραγουδάκια αν πατήσετε τους στίχους.
Και μεταξύ μας, μέρα που είναι, δύσκολο το βλέπω να σοβαρευτεί 

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το "Αχ Αννούλα του χιονιά ..."

12 Comments:

Blogger Καπετάνισσα said...

Χρόνια γενναιόδωρα σε χαρές και σε αγάπη!

Να'ρθει να σε φιλήσει τ' όνειρο βαθιά στη ψυχή!

10:58 π.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος said...

Χρόνια πολλά Αννούλα!

Τί σημαίνει "άννα;"

μήπως αυτό έχει κα΄ποια σχέση με την έμπνευση των τραγουδοποιών;;

κατά τα άλλα μη στεναχωριέσαι, 99% των ελληνικών τραγουδιών καψούρικα είναι...

Να περάσεις ένα υπέροχο γιορτινό Σαββατοκύριακο Σ:))))

11:18 π.μ.  
Blogger ovi said...

Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!! Χρόνια πολλά!!!.... και πολλά, πολλά, πάρα πολλά φιλιά!!!

11:47 π.μ.  
Blogger ci said...

Χρόνια Πολλά και Όμορφα, και την μελαγχολία διώχνει ο Λάκης (αυτός με τα ψηλά ρεβέρ) τραγουδώντας :
"Άννα αρρώστια μου Άννα
Εσύ με φτιάχνεις
με φτιάχνεις με φτιάχνεις"
(οι στίχοι εδώ)
;)

3:50 μ.μ.  
Blogger akindynos said...

Χρόνια πολλά!

(πρέπει όμως να παρατηρήσω πως στην Αννούλα του χιονιά η μελαγχολία είναι του φαντάρου που τη σκέφτεται στη σκοπιά)

5:09 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αλυοννα Αλλοπ Αινορχ!

6:52 μ.μ.  
Blogger αθεόφοβος said...

Ξέχασες το Ειδα την Αννα κάποτε του Σαββόπουλου που την βλέπει και την χάνει..

8:30 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Μπορεί και NA ‘ναι αυτό το "Αν" στην αρχή, που φέρνει τη μελαγχολία της αβεβαιότητας. Όπως κι AN έρθει η ζωή για σένα, εύχομαι NA τη χαίρεσαι και NA τη νικάς.
ΥΓ. Ο Βασίλης Καζούλης ήταν ο τυπάκος που δεν έκανε για αεροπλάνα και είχε άλλα πλάνα για την Άννα.

10:28 μ.μ.  
Blogger ovi said...

BTW anna... στα Φιλανδικά σημαίνει ...δώσε μου!!!

11:30 π.μ.  
Blogger oistros said...

Kαπετάνισσα
να 'σαι καλά. Αμήν .. στα περί γενναιοδωρίας :)

Γατούλη
φταίνε τα δύο αντιφατικά συνδετικά του : μία υπόθεση και μία δύνηση. Άντε να βρεις άκρη. Σαν να λέμε "η μισή μου κραδιά εδώ κι η άλλη μισή στην Κίνα". :)
Ευχαριστώ

Θάνε
θενκς. Σκέφτομαι κάποιες φορές τι χρωστάμε στη Μαριέττα :)Όσο για τις Φιλανδέζες Άννες σωστά το μετέφρασαν. Οι Ελληνίδες όμως το 'χουν αλλιώς νοημένο.

Citronella
Τον είχα ξεχάσει τον Λάκη. Από ψηλό κι από .. τρελό μαθαίνεις την αλήθεια :) Ευχαριστίες

Ακίνδυνε
ο στίχος εν τούτοις δεν ταιριάζει διόλου σε μελαγχολία φαντάρου. "Πάει καιρός που το φεγγάρι δεν περνάει από δω, το τοπίο κ.λ.π." Αλλά κι αυτός, φαντάρος άνθρωπος τι την ήθελε την Άννα? Χάθηκαν οι Πίτσες, Λίτσες, Κίτσες?
Να είστε καλα :)

Παρίσιε
τι τρελόσογο είμαστε! Ωτσιραχυε. :)

Αθεόφοβε
Αχ ο Νιόνιος. Δεν τον ξέχασα. Τον παρέλειψα επίτηδες γιατί η δική του Άννα "χάνεται για πάντα στου κόσμου τη βουή". Αθροίζουμε απώλειες πάλι, εν ολίγοις.

Vermint
να την νικώ .. σπουδαία ευχή. Θα μπορούσα να αρκεστώ στο να μην με νικήσει, ξέρεις.

12:36 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Μην τους ακούς τους τραγουδοποιούς βρε! Από την ζήλεια τους τα λένε!

Χρόνια πολλά και ό,τι καλύτερο, και εντός μπλογκ! :^)

3:52 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

χρόνια πολλά συντρόφισσα έστω και ετεροχρονισμένα!
να έχεις υγεία σώματος και φρονήματος και να συνεχίσεις να γράφεις έτσι ...
μόνο το ρημάδι το τσιγάρο φρόντισε να κόψεις...γκουχ ,γκουχ ..(μέχρι εδώ φτάσαν οι καπνοί) :)

6:58 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home