;
Η πρώτη ύλη της .. ευτυχίας
O Νιόνιος λέει πώς κάποτε "ιστορία γράφουν οι παρέες". Έχει δίκιο! Όχι κατ' ανάγκην την περισπούδαστη ιστορία των βιβλίων αλλά και μικρές .. ιστορίες, που μένουν χαραγμένες στη μνήμη μας.
Συνέβη προ ετών: βραδιά χειμωνιάτικη, χαλαρή και με άκρατη οινοποσία. Κεφάτοι όπως είμασταν, βαλθήκαμε να φιλοσοφήσουμε περί του προαιώνιου ερωτήματος, που βασανίζει
τους "πολιτισμένους" ανά την υφήλιο: "Τι εστί ευτυχία;" Είπε καθείς το μακρύ και το κοντό του
(σιγά μην βγάλαμε άκρη) και κάποιος έριξε την ιδέα να εμπεδώσουμε την .. έννοια με παραδείγματα. Κοντολογής, "κάτσε και ανέτρεξε να βρεις τις πιο ευτυχισμένες σου στιγμές και μοιράσου μαζί μας την ανάμνηση, μπας και καταλάβουμε την "πρώτη ύλη" της ευτυχίας".
Άκουσα διάφορα εκείνο το βράδυ και καθώς οι συνδαιτημόνες μου ήταν .. εικονοπλάστες, βρέθηκα να μεταφέρομαι σε ... μαιευτήρια (περιμένοντας τον πελαργό) σε παραλίες (περιμένοντας τον ... {Γ}κοντό) και σε κάτι μετόχια (εκεί περιμένεις απλά να σε .. ξεχάσει ο χρόνος). Μιλήσαμε για πρώτους έρωτες, για ξέγνοιαστες παρέες, για κάτι μαντάτα
απρόσμενης αποθεραπείας (που σου θυμίζουν πως η ζωή δεν είναι .. αυτονόητο δικαίωμα) και εν γένη για ένα σωρό πράγματα που δίχως να κοστίζουν τίποτα είναι πολύτιμα.
Εκεί καταλήξαμε τελικά: ότι η ευτυχία (ό,τι χρώμα, σχήμα ή μορφή και να 'χει) δεν ... αγοράζεται. Κανείς μας δεν θεώρησε ευτυχία το νέο του αυτοκίνητο, την αγορά του σπιτιού του ή .. μία αύξηση μισθού. Ακόμη κι αυτά τα έρμα τα "μύρια" του Θέμου βάζω στοίχημα
πως θα τα ζηλεύαμε για λίγο αλλά στην κατηγορία "ευτυχία" δεν θα τα βάζαμε.
Έτσι έμεινα να θυμάμαι συχνά πως τα σπουδαία στην ζωή μας είναι τσάμπα. Kαι το ξαναθυμήθηκα σήμερα διαβάζοντας μία πρωτότυπη έρευνα εδώ. Όχι πως είναι το ίδιο
πράγμα βέβαια. Αλλά -όσο να πεις- η δημοσιογραφία στερείται έμπνευσης έτσι κι αλλιώς
πλέον. Εν τούτοις, η ιδέα με ξάφνιασε. Και μου θύμισε ποιά ανάγκη μας σπρώχνει να αποζητάμε
όσα μας χαρίζονται χωρίς να μας κοστίζουν σέντς.
Συνέβη προ ετών: βραδιά χειμωνιάτικη, χαλαρή και με άκρατη οινοποσία. Κεφάτοι όπως είμασταν, βαλθήκαμε να φιλοσοφήσουμε περί του προαιώνιου ερωτήματος, που βασανίζει
τους "πολιτισμένους" ανά την υφήλιο: "Τι εστί ευτυχία;" Είπε καθείς το μακρύ και το κοντό του
(σιγά μην βγάλαμε άκρη) και κάποιος έριξε την ιδέα να εμπεδώσουμε την .. έννοια με παραδείγματα. Κοντολογής, "κάτσε και ανέτρεξε να βρεις τις πιο ευτυχισμένες σου στιγμές και μοιράσου μαζί μας την ανάμνηση, μπας και καταλάβουμε την "πρώτη ύλη" της ευτυχίας".
Άκουσα διάφορα εκείνο το βράδυ και καθώς οι συνδαιτημόνες μου ήταν .. εικονοπλάστες, βρέθηκα να μεταφέρομαι σε ... μαιευτήρια (περιμένοντας τον πελαργό) σε παραλίες (περιμένοντας τον ... {Γ}κοντό) και σε κάτι μετόχια (εκεί περιμένεις απλά να σε .. ξεχάσει ο χρόνος). Μιλήσαμε για πρώτους έρωτες, για ξέγνοιαστες παρέες, για κάτι μαντάτα
απρόσμενης αποθεραπείας (που σου θυμίζουν πως η ζωή δεν είναι .. αυτονόητο δικαίωμα) και εν γένη για ένα σωρό πράγματα που δίχως να κοστίζουν τίποτα είναι πολύτιμα.
Εκεί καταλήξαμε τελικά: ότι η ευτυχία (ό,τι χρώμα, σχήμα ή μορφή και να 'χει) δεν ... αγοράζεται. Κανείς μας δεν θεώρησε ευτυχία το νέο του αυτοκίνητο, την αγορά του σπιτιού του ή .. μία αύξηση μισθού. Ακόμη κι αυτά τα έρμα τα "μύρια" του Θέμου βάζω στοίχημα
πως θα τα ζηλεύαμε για λίγο αλλά στην κατηγορία "ευτυχία" δεν θα τα βάζαμε.
Έτσι έμεινα να θυμάμαι συχνά πως τα σπουδαία στην ζωή μας είναι τσάμπα. Kαι το ξαναθυμήθηκα σήμερα διαβάζοντας μία πρωτότυπη έρευνα εδώ. Όχι πως είναι το ίδιο
πράγμα βέβαια. Αλλά -όσο να πεις- η δημοσιογραφία στερείται έμπνευσης έτσι κι αλλιώς
πλέον. Εν τούτοις, η ιδέα με ξάφνιασε. Και μου θύμισε ποιά ανάγκη μας σπρώχνει να αποζητάμε
όσα μας χαρίζονται χωρίς να μας κοστίζουν σέντς.
Ετικέτες Θεωρήσεις
Permalink για το "Η πρώτη ύλη της .. ευτυχίας"
6 Comments:
Χμμμ δε μας λέει πώς να βρούμε τσάμπα πετρέλαιο ;)
έχεις απόλυτο δίκιο, κι εγώ τα σκέφτομαι πολλές φορές όλα αυτά και πράγματι θεωρώ πως τα πιο πολύτιμα πράγματα σ' αυτή τη ζωή, αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο, δεν αγοράζονται, δεν έχουν να κάνουν με λεφτά...
διαβάστε το!
Καί πείτε το!
Αναλύστε το, δηλαδή.
Μια σειρά μικρά -μεγάλα πραγματάκια που σαφώς δεν αγοράζονται και συμπληρώνουν το πλάνο των επιδιώξεων του μυαλού, της δίαιτας, των ορμών.Ευτυχία είναι να λές κάθε μέρα καλημέρα σε γνωστούς και αγνώστους.
και που λες ... Άννα (Ευτυχία λέει ο ποιητής), ευτυχία δε βρήκαμε...
και δεν τη βρήκαμε γιατί λησμονήσαμε αυτό που στο τέλος του μηνύματός σου σημειώνεις... "όσα μας χαρίζονται..."
Χάρισμα η ΕΥΤΥΧΙΑ , χάρισμα και η ΑΓΑΠΗ.
Μπορείς μόνο να τα δώσεις ή να επιτρέψεις στους άλλους να στα χαρίσουν , όχι όμως και να τα απαιτήσεις, να τα αγοράσεις ή να τα ανταλλάξεις. Δεν τις κερδίζεις με την ... αξία σου, η αξιοσύνη σου όμως δοκιμάζεται από τη δυνατότητά σου να τις χαρίζεις στους άλλους.
Κι ίσως ... (λες να 'ναι υστεροβουλία ;) στο τέλος, όταν όλα γύρω σου έχουν πλημμυρίσει από την ευτυχία που σκόρπισες, ίσως να γευτείς σαν δώρο-έλεος των άλλων στο πρόσωπό σου, κάτι από τη γλύκα της.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home