Της Κυριακής τα πρωινά οφείλουν να έχουν μία ηρεμία, μία χαλάρωση, λίγο χουζούρι. Το δικό μου δεν είχε τίποτα από αυτά. Μία νέα γειτόνισσα είχε μόνο, ικανή να αλλάξει όλες τις Κυριακές μου. Μετακόμισε κάνοντας όλη τη δέουσα φασαρία στην διάρκεια της εβδομάδας. Είπα, μετακόμιση είναι, δε βαριέσαι. Άλλωστε με μια ματιά μου φάνηκε σχεδόν συμπαθητική. Την ακολουθούσε ένα πλήθος από μικρά διαβολάκια, αλλά πάλι -δε βαριέσαι- τα παιδιά είναι ευτυχία (έτσι δεν λένε?).
Σήμερα όμως πρωί πρωί βάλθηκε να συζητά μεγαλοφώνως (υποθέτω ότι ήταν τόνος συζήτησης κι όχι καυγάς γιατί δεν άκουσα τίποτα να σπάει ούτε και κανέναν να αντιστέκεται)
-Μαρία, άσε κάτω το παγωτό αμέσως. Λοιπόν η Βίσση ήταν πολύ καλή, αλλά αυτοί οι Βίκινγκς .. απαίσιοι. (και ο τόνος της φωνής όλο και πιο δυνατός)
Γιώργο, φόρα αμέσως τα παπούτσια σου. Το βράδυ έχει Κώδικα Ντα Βίντσι. Τώρα θα 'χει αραιώσει ο κόσμος. Κι εγώ θέλω οπωσδήποτε να το δω. (και η φωνή να διαπερνά τους τοίχους).
Νίκη, έχεις εξετάσεις .. πότε θα διαβάσεις? Θα φτιάξω κοτόπουλο στο φούρνο σήμερα. (και η φωνή να γίνεται ασυνήθιστα διαπεραστική).
Να πάρετε εφημερίδες. Θέλω να διαβάσω για τον κουμπάρο, τον Βουλγαράκη. Αχ στο μάτι τον βάλανε όλοι. (Και η φωνή να τρυπάει το κεφάλι μου).
Τώρα βέβαια θα κάνει και ζέστη σήμερα. Μήπως να πάμε για φαγητό παραλία?
-Ναι, φωνάζω ενθουσιασμένη κι εγώ. ΝΑ ΠΑΤΕ ΠΑΡΑΛΙΑ!!!! ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΕΡΝΑΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ!!!

Permalink για το "Πώς καταστρέφεται ένα πρωινό Κυριακής"