;
Volver της Estrella Morente
Εν τούτοις, με γοητεύει η εμμονή του στη γυναικεία ψυχοσύνθεση.
Στη νέα του ταινία, το Volver, (που κακώς έγινε προστακτική και "γύρνα πίσω" στην ελληνική
μετάφραση του τίτλου - το έργο δεν έχει προστακτικές, υποταγές και παρακλήσεις
έχει) είναι ένας εντελώς αλλιώτικος δημιουργός. Απλός, κατανοητός, εύπεπτος.
Επιλέγει να προσεγγίσει τα δράματα με χιούμορ και χαριτωμένους σαρκασμούς. Οι ηρωίδες του είναι και πάλι "γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης". Μόνο που αυτή τη φορά επιστρατεύουν ψυχραιμίες, χαμόγελα, καλή τύχη κι ένα .. ευλογημένο φάντασμα για να σωθούν.
Ένα "φάντασμα" μητέρας που επιστρέφει για να τακτοποιήσει εκκρεμμότητες στις ζωές των παιδιών της και όχι μόνο. Η δεύτερη ευκαιρία που πολλοί θα ήθελαν να έχουν με πρόσωπα αγαπημένα που χάθηκαν αναπάντεχα.
Κι αν κάτι μένει από την ταινία είναι σίγουρα το τραγούδι της Estrella Morente. Δυνατότητα να το ακούσετε υπάρχει με λίγη ταλαιπωρία και υπομονή εδώ: Estrella Morente "Mujeres"— Penelope Cruz - Volver.
Δημιουργός του ο Carlos Gardel που το έγραψε το 1935. Κι ο στίχος σε ελληνική
απόδοση γράφτηκε εξαιρετικά από την Juanita . Γεμάτος επιστροφές από κείνες που όλοι φοβόμαστε αλλά επιχειρούμε κάποτε αναπόφευκτα.
Όχι για να γυρίσουμε πίσω, αλλά για να προχωρήσουμε μπροστά.
Φοβάμαι την συνάντηση
με το παρελθόν που επιστρέφει
για να αντιταχτεί στη ζωή μου.
Αλλά ο ταξιδιώτης που το σκάει με γοργά βήματα
αργά ή γρήγορα θα σταματήσει τον δρόμο του
με το παρελθόν που επιστρέφει
για να αντιταχτεί στη ζωή μου.
Αλλά ο ταξιδιώτης που το σκάει με γοργά βήματα
αργά ή γρήγορα θα σταματήσει τον δρόμο του
Σκηνές από την ταινία (το τρέηλερ)
Το βίντεο κλίπ του τραγουδιού
Ετικέτες Μουσικός Οίστρος
Permalink για το "Volver της Estrella Morente"
7 Comments:
Βγάζω το Re-volver, πυροβολώ και πάρτο κάτω το παρελθόν...
Και εγω!
Αλλα λόγια ν'αγαπιώμασε...
Ναι, έχεις δίκιο, το τραγούδι θέλει υπομονή για νάρθει. Μού πήρε 17 δευτερόλεπτα! ¦D
Θενξ ένι γουέι
Προς περιπλανώμενους πιστολέρο:
Κύριοι,
μαζέψτε τ' άρματα
δεν είναι εδώ το Σούλι
και μην τολμάτε συνειρμούς
ούτε είν' και του Ρασούλη.
Το παρελθόν απαιτεί συμφιλιώσεις και όχι τουφεκισμούς.
el θείο
έχετε δίκιο. Είχα κατ' αρχήν παραπέμψει σε κάτι που πράγματι απαιτούσε υπομονή. Αλλά το βελτίωσα. Μην παραπονιέσαι. Καλύτερα να περιμένεις τα χειρότερα και να βρεις τα καλύτερα, παρά το αντίθετο :)
Υ.Γ. Θυμάσαι που ζητούσα να μου δείξεις τον εχθρό? Εσύ έδειχνες moon και εγώ κοιτούσα δάκτυλο. Ή μήπως ανάποδα?
Ευτυχώς ΄νιήψ' που καταλαβαίνεις τα (κρύα) αστεία μου!
Και από κοντά, χρειάζεσαι (πάλι), επειγόντως, διακοπές! Τα έχεις ανακατέψει για καλά! Το φινγκάρ' μού ζήταγες κι εγώ κοιτούσα τον οχτρό! Τώρα το δάκτυλο πού το βρήκες; Θάναι από άλλο ποστ! Από κανένα για τον Μολτοβαρ!
Διακοπές!! Δεν μου λες το άλλο με τον Τοτό καλύτερα?
Τι καλά που είμαστε παντελώς ασυνενοήτοι.
Και μόλτο και βάρ και κυρίως μη .. βαρ-άτε επαναστάσεις χωρίς αιτία :)
Λοιπόν, το άλλο με τον Τοτό, το ξέρεις; Πάει που λες ό Τοτός στο μπακάλη και...
Γιατί με κοιτάς έτσι;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home