;
"Δυστυχώς επτωχεύσαμεν"
1893. Πρωτομηνία του Δεκέμβρη και τότε κι ο Χαρίλαος Τρικούπης εκστομίζει στη Βουλή την ιστορική φράση "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Στα 113 χρόνια που ακολουθούν οι
πρωθυπουργοί της Ελλάδος διαχειρίζονται την φτώχεια μας με μεγαλύτερη ... φαντασία.
Εσωτερικοί και εξωτερικοί δανεισμοί, ελλείμματα, κόκκινα ταμεία, καμμένη γη, φως στο βάθος του τούνελ, υποτιμήσεις νομισμάτων και νοημοσύνης, δημιουργική λογιστική κι επιτηρήσεις. Κι αυτή η ρημάδα η οικονομία να ντοπάρεται (λες και παίρνει ληγμένα) και να μας τάζει διαρκώς πως θα ορθοποδήσει. Και μεις -μπλεγμένοι για τα καλά πια στα γρανάζιά της- να εκχωρούμε κομμάτια από την λιγοστή ποιότητά της ζωής μας, ποντάροντας στο μέλλον, που χαμογελά σαρδόνια. Σαν παίκτες σε καζίνο που ακούνε τις στατιστικές αλλά ακολουθούν τον εθισμό τους.
"Επειδή δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα να υποτιμηθεί, υποτιμάται διαρκώς η ποιότητα της ζωής" είπε σε μία κρίση ειλικρίνειας προχθές ανώτατος οικονομικός παράγων.
2006. Πρωτομηνιά του Δεκέμβρη και τώρα. "Δυστυχώς ευημερούμε, παρ' ότι πτωχευμένοι". Τα επαγγέλματα συρρικνώθηκαν στο εξής ένα: ΤΑΜΙΑΣ. Εργάζομαι, αμείβομαι, πληρώνω. Ένας απλός διαχειριστής χρημάτων, που ενώ τα κερδίζει με κόπο δεν του ανήκουν, καθώς έχει ήδη προεξοφλήσει το μέλλον του και το έχει υποθηκεύσει πολλάκις.
Στα γκισέ των Τραπεζών η Ελλάς .. αναστενάζει.
πρωθυπουργοί της Ελλάδος διαχειρίζονται την φτώχεια μας με μεγαλύτερη ... φαντασία.
Εσωτερικοί και εξωτερικοί δανεισμοί, ελλείμματα, κόκκινα ταμεία, καμμένη γη, φως στο βάθος του τούνελ, υποτιμήσεις νομισμάτων και νοημοσύνης, δημιουργική λογιστική κι επιτηρήσεις. Κι αυτή η ρημάδα η οικονομία να ντοπάρεται (λες και παίρνει ληγμένα) και να μας τάζει διαρκώς πως θα ορθοποδήσει. Και μεις -μπλεγμένοι για τα καλά πια στα γρανάζιά της- να εκχωρούμε κομμάτια από την λιγοστή ποιότητά της ζωής μας, ποντάροντας στο μέλλον, που χαμογελά σαρδόνια. Σαν παίκτες σε καζίνο που ακούνε τις στατιστικές αλλά ακολουθούν τον εθισμό τους.
"Επειδή δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα να υποτιμηθεί, υποτιμάται διαρκώς η ποιότητα της ζωής" είπε σε μία κρίση ειλικρίνειας προχθές ανώτατος οικονομικός παράγων.
2006. Πρωτομηνιά του Δεκέμβρη και τώρα. "Δυστυχώς ευημερούμε, παρ' ότι πτωχευμένοι". Τα επαγγέλματα συρρικνώθηκαν στο εξής ένα: ΤΑΜΙΑΣ. Εργάζομαι, αμείβομαι, πληρώνω. Ένας απλός διαχειριστής χρημάτων, που ενώ τα κερδίζει με κόπο δεν του ανήκουν, καθώς έχει ήδη προεξοφλήσει το μέλλον του και το έχει υποθηκεύσει πολλάκις.
Στα γκισέ των Τραπεζών η Ελλάς .. αναστενάζει.
Ετικέτες Αντιρρήσεις
Permalink για το ""Δυστυχώς επτωχεύσαμεν""
2 Comments:
Για σκέψου λιγάκι αυτή την αρχιμπανάλ φράση που γράφει από πάνω και που κανείς, την ώρα της μοιραίας συναλλαγής, δεν τής δίνει τόση δα σημασία:
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΕΚ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ, ΟΥΔΕΝ ΛΑΘΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ!
Όταν ευημερούμε όντας πτωχευμένοι, δεν υποθηκεύουμε τόσο το δικό μας μέλλον, όσο των επερχόμενων, των (επί του παρόντος) αγέννητων κι αυτό είναι το απάνθρωπο. Έχει αρχίσει (από πότε δεν ξέρω… έγινε σταδιακά) να μη μας νοιάζει το μέλλον, που στην πραγματικότητα δεν είμαστε εμείς, αλλά οι άλλοι. Σημαντικό το "τώρα", δε λέω, αλλά το ασημόχαρτο με το οποίο ήταν περιτυλιγμένη η καραμέλα των πάσης φύσεως ρεαλιστών, είχε κάτι ψιλά γραμματάκια πάνω, που δεν κάναμε ποτέ τον κόπο να τα διαβάσουμε… το τσαλακώσαμε, το πετάξαμε και κατάπιαμε την καραμέλα αμάσητη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home