Tabs: Blog | About Me |

Τετάρτη, Μαρτίου 21

Τώρα δημόσια θα 'χουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες ...

Δύο σχολές σκέψης γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης πως ερίζουν για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού. Ως διαπίστωση μου πιστοποιεί από μόνη της μία απόλυτη ... νεοελληνικότητα. Χρόνια θαμπώνομαι με τον τρόπο που "στρατοπεδεύουμε" πια, ωσάν αναγκασμένοι από εσώτερες ανάγκες να διχαστούμε. Λες κι οι ταυτότητες μας πλέον απαρτίζονται από τις απαντήσεις που δίνουμε στα διλήμματα της πολιτισμένης ρητορικής.

- Πράσινος ή Γαλάζιος?
- Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός?
- Ευρωπαίος ή Ευρωσκεπτικιστής?
- Άθεος ή θρησκευάμενος?

Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τις εξελίξεις. Φταίει η υπερ-πληροφόρησή μου πια. Δέχομαι καταιγιστικά πυρά και δεν ξέρω πως να τα επεξεργαστώ. Πρέπει κάπου να ξοδεύω τον χρόνο. Για να συναγελάζονται ευτυχείς όσοι μου τον μανατζάρουν.

- Πρέπει να θυμάμαι πότε είναι η Εαρινή του Ισημερία και πότε η παγκόσμια μέρα της ποίησης.
- Πρέπει να συνταχθώ στις αίθουσες των 300 για να πω την ατάκα μου σαν κλείσει η αυλαία.
- Πρέπει να γυρίσω στα θρανία και να διαβάσω την ιστορία της ΣΤ για να χω όπλα στη λεκτική φαρέτρα μου.
- Πρέπει να μάθω φαρσί το νέο νόμο που δεν θα αλλάξει τίποτα στην Παιδεία για να χαρίσω ένα χαμόγελο στους φοιτητές που πάλι θα ψάχνουν τα ... Πολυτεχνεία τους.
- Πρέπει να ψηφίσω εγκαίρως για την Ακρόπολη. Ολέθριο θα ταν τα κινεζάκια του 2100 να αγνοήσουν το θαύμα της.

Κι ο μακαρίτης ο Αναγνωστάκης με προειδοποιούσε σαν έγραφε την απόφαση:

Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.
Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ
Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε
Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ
Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα
Βλαβερὰ φυτὰ, χαμένες ὦρες
Δύσκολα πάθη, χαλασμένα δόντια
Μέτρια φίλμς. Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.
Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.
Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε
Τὶς ἀσχολίες σας, νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας
Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις
Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.
Μιὰ λέξη μόνο. Ἐμπρὸς λοιπόν:
Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Σκεφθεῖτε το καλά. Θὰ περιμένω.


Ρέμπελος ή μαντρωμένος? Να κατέχω ή να αγνοώ?

papakonstantinou-m...


Πόσα διλήμματα με απαιτούν; Στα πόσα θα ξεχάσω τελείως να ζω;

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το "Τώρα δημόσια θα 'χουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες ..."

12 Comments:

Blogger srm1033 said...

Απλά συγχαρητήρια, λες τόσα πολλά και με τέτοιο τρόπο που έχω φύγει και έχω γυρίσει 3 φορές για να το ξαναδιαβάσω.

10:50 μ.μ.  
Blogger Βασιλική Παπαδημητρίου said...

πες τα!
πες τα!
:)

12:00 μ.μ.  
Blogger Γεώργιος Χοιροβοσκός said...

Mη δίνεις σημασία στις Σειρήνες;-)

1:37 μ.μ.  
Blogger Φωτούλα Τζιώντζου said...

Επιλεκτικές ή εκλεκτικές συγγένειες ίσως;
Καλό σας Σαββατοκύριακο

2:00 μ.μ.  
Blogger diplomate said...

Πολύ ωραία η εκτέλεση του Ανεμολόγιου. Σου χρωστάω και ένα DVD , ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ (γενικά).
Το κείμενό σου περιγράφει όσα αισθανόμαστε οι περισσότεροι.
Να συμπληρώσω ότι κουράστικα και από τα επαναλαμβανόμενα αναπαραγόμενα δήθεν πρωτότυπα ποστ παρέμβασης των υγειών πολιτών, όπως αυτό για τον Πολύδωρα. Τουλάχιστον αν το γράφανε οι ίδιοι θα γράφανε πολύ καλύτερα. (...by the l...)

10:58 π.μ.  
Blogger oistros said...

convinced
επέστρεφε συχνά ... :-)

Βασιλική
εμ το κρατάω και καθόλου κλειστό το ρημάδι :)

Χοιροποιμένα
εγώ δεν τους δίνω. Αυτές με κατατρέχουν ;-)

Νερίνα
τους συγγενείς δεν τους διαλέγουμε. Είθε ... :)

Ντοτόρε
Αν έβλεπα τη λίμνη σου θα τα χα ξεχάσει όλα :)
(Καλόστρωτο το νέο μπλο(γ)κάκι)

4:45 μ.μ.  
Blogger Unknown said...

Αποστασιοποίηση προτείνω,
για να καθαρίσει η οπτική μας,
να ξεθολώσει η συνείδησή μας
να ξαναβρούμε την χαμένη ευαισθησία μας και να αξιολογήσουμε εν τέλη τι είναι πραγματικά σημαντικό και τι όχι.

6:54 μ.μ.  
Blogger Unknown said...

(συμπληρωματικά)
Η ζωγραφική μου έχει μάθει έναν πολύ σημαντικό κανόνα:
Αν θέλεις να δεις το αποτέλεσμα με φρέσκο μάτι-γιατί συχνά συμβαίνει ν' αληθωρίζεις απ΄την πολύωρη δουλειά- σηκώνεσαι απ΄το καβαλέτο,κάνεις μια βόλτα, ασχολείσαι με κάτι άλλο άσχετο και επανέρχεσαι κοιτώντας το έργο από αρκετή απόσταση.
Τότε αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα καλύτερα...

7:00 μ.μ.  
Blogger diplomate said...

Ax!!!

1:57 π.μ.  
Blogger just me said...

Σε ανακάλυψα από το "Φιλοξενείο". Ήρθα εδώ σήμερα, το διάβασα και είχα την παρόρμηση να κάνω ένα ποστ με μόνο κείμενο ένα λινκ εδώ και κλειστά τα σχόλιά μου. Το ξανασκέφτηκα και μου φάνηκε "φανταχτερή" κίνηση, όπως φανταχτερό κι ανώφελο θα ήταν να αναλύσω ότι αυτή είναι η αίσθηση που με κατέχει καιρό τώρα, ιδίως όταν βρίσκομαι σε παρέες, αλλά δεν στρώθηκα να τη μεταφράσω σε λέξεις.
Με εκφράζεις απόλυτα και συγκινητικά, αυτό μόνο.

Και το μπλογκ αυτό είναι από τα καλύτερα, τα πιο φιλόπονα και τα πιο γενναιόδωρα που έχω συναντήσει [και πιο ευανάγνωστα, επίσης :)) ]
Χάρηκα που σε βρήκα.

5:08 μ.μ.  
Blogger aeipote said...

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα θαρρώ. Σχετικό, ίσως, και το ποίημα του Γ. Σκαρίμπα: Ημιολόκληρον

...
Μείνε ημιόχις
ημιναινές
- κράτα ημιπόζα

Έσω ημίβλεπτος
ήμιαν-φας
και - τότε - τέλεια

η φήμη θάρτει σου
σαν μια Κυρία
ημιμιμόζα

...

Καλό Βράδυ

10:23 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Κένταυρε
αποστασιοποιήση και .. αποδραματοποίηση. Ψάχνω συχνά όμως γωνιά να σταθώ παράμερα από το καναβάτσο και δεν βρίσκω :)

Γιατρέ μου
και βαχ κι αλοίμονο!

Just me
Τόσα κοπλιμέντα με αμηχανεύουν :))
Καλώς ορίσατε

Αείποτε
με ενθουσιάσατε με τον συνειρμό :)

1:05 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home