;
Το πορτραίτο των Blogger!
Με τρομάζουν και συνάμα με εξαγριώνουν αυτές οι έρευνες που μας τσουβαλιάζουν σε υποκατηγορίες και μαντεύουν "βάση δείγματος" τις προτιμήσεις μας. Νοιώθω σαν να μου κολλάνε μία ενοχλητική ταμπέλα στο κούτελο, που μου εμποδίζει τη θέα. Αμφισβητώ την επιστήμη της στατιστικής? Όχι. Αμφισβητώ τον τρόπο που γίνονται οι στατιστικές και τον τρόπο που αναλύονται τα αποτελέσματά τους. Πρόσφατα με σταμάτησαν στο δρόμο για ένα από αυτά τα περίφημα γκάλοπ επικαιρότητας. Πέρασα την γενική ανάκριση βιογραφικού σχεδόν αναίμακτα παρά τις αοριστίες που είπα. Και μετά άρχισαν οι "φωτισμένες" ερωτήσεις:
- Συμφωνείτε ή όχι με την μεταρρύθμιση που προωθείται στην Παιδεία?
- Χμ διαφωνώ, ακριβώς επειδή έχω την γνώμη ότι ... (με διακόπτει βιαστικά)
- Δεν χρειάζομαι ανάλυση. Μόνο αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε. Λοιπόν, δεύτερη ερώτηση: Θα πάτε διακοπές φέτος ή όχι?
- Είναι λίγο ρευστό το πρόγραμμά μου (άρχισα να το διασκεδάζω). Να σας πω, κατά πάσα πιθανότητα θα πάω για λίγο ... (πάλι με διακόπτει)
- Θα πάτε λοιπόν! Να γράψω "ναι". Τρίτη ερώτηση: Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την τακτική των Ισραηλινών βομβαρδισμών στο Λίβανο?
- Πριν απαντήσω να σε ρωτήσω κάτι κι εγώ? της λέω όσο πιο ευγενικά και καλοσυνάτα μπορώ. Υποκύπτει χαμογελώντας αβέβαια. Και η στιχομυθία μας έχει ως εξής:
- Πόσα ερωτηματολόγια έχεις συμπληρώσει σήμερα?
- Α .. μερικές δεκάδες (βιάζεται να πει και να συμπληρώσει απολογητικά ότι δεν σταματάνε όλοι).
-Από αυτά που έχεις συμπληρωμένα σου είπε κανείς ότι συμφωνεί με τους Ισραηλινούς? ξαναρωτάω μειλήχια. Και ... πέφτει στην παγίδα.
- Όχι, όλοι είναι εναντίον του πολέμου και λένε λόγιας συμπάθειας για τους Λιβανέζους.
Για μιά στιγμή μπήκα στον πειρασμό να της πω "ε συμπλήρωσε ότι συμφωνώ με τους Ισραηλινούς" έτσι για να 'χεις ποικιλία απόψεων. Αλλά μου φάνηκε τόσο βαρύ που δεν τόλμησα να το κάνω. Κίνησα να φύγω και σκεφτόμουν ότι τις επόμενες μέρες "σύσσωμη η ελληνική κοινή γνώμη θα δηλώνει ταγμένη στο πλευρό του Λιβάνου" για να δικαιολογήσει επαρκώς και τις δηλώσεις των πολιτικών της. Η ίδια κοινή γνώμη που λέει απλά "ναι" ή "όχι" και δεν χρειάζεται ούτε να ξέρει αλλά ούτε και να εξηγεί τους λόγους της.
---------------------------------------------------
Τα ξανασκέφτηκα όλα αυτά σήμερα (ενώ συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα) διαβάζοντας ένα "ψυχογράφημα" -μέσω στατιστικής υποθέτω- του καλού Blogger. Έτσι έμαθα ότι κατά πάσα πιθανότητα είμαι εντελώς απολιτίκ, ξεχνώ εύκολα τις γκάφες των ηγητόρων και προτιμώ να θυμάμαι τις γκάφες των φίλων μου, γράφω συνήθως για την γάτα μου, τον σκύλο μου ή τον φίλο μου και εν ολίγοις είμαι ένα παντελώς ακίνδυνο "φυτό".
Το κείμενο (για του λόγου το αληθές) δημοσιεύεται εδώ:
http://news.pathfinder.gr/periscopio/330429.html
Permalink για το "Το πορτραίτο των Blogger!"
- Συμφωνείτε ή όχι με την μεταρρύθμιση που προωθείται στην Παιδεία?
- Χμ διαφωνώ, ακριβώς επειδή έχω την γνώμη ότι ... (με διακόπτει βιαστικά)
- Δεν χρειάζομαι ανάλυση. Μόνο αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε. Λοιπόν, δεύτερη ερώτηση: Θα πάτε διακοπές φέτος ή όχι?
- Είναι λίγο ρευστό το πρόγραμμά μου (άρχισα να το διασκεδάζω). Να σας πω, κατά πάσα πιθανότητα θα πάω για λίγο ... (πάλι με διακόπτει)
- Θα πάτε λοιπόν! Να γράψω "ναι". Τρίτη ερώτηση: Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την τακτική των Ισραηλινών βομβαρδισμών στο Λίβανο?
- Πριν απαντήσω να σε ρωτήσω κάτι κι εγώ? της λέω όσο πιο ευγενικά και καλοσυνάτα μπορώ. Υποκύπτει χαμογελώντας αβέβαια. Και η στιχομυθία μας έχει ως εξής:
- Πόσα ερωτηματολόγια έχεις συμπληρώσει σήμερα?
- Α .. μερικές δεκάδες (βιάζεται να πει και να συμπληρώσει απολογητικά ότι δεν σταματάνε όλοι).
-Από αυτά που έχεις συμπληρωμένα σου είπε κανείς ότι συμφωνεί με τους Ισραηλινούς? ξαναρωτάω μειλήχια. Και ... πέφτει στην παγίδα.
- Όχι, όλοι είναι εναντίον του πολέμου και λένε λόγιας συμπάθειας για τους Λιβανέζους.
Για μιά στιγμή μπήκα στον πειρασμό να της πω "ε συμπλήρωσε ότι συμφωνώ με τους Ισραηλινούς" έτσι για να 'χεις ποικιλία απόψεων. Αλλά μου φάνηκε τόσο βαρύ που δεν τόλμησα να το κάνω. Κίνησα να φύγω και σκεφτόμουν ότι τις επόμενες μέρες "σύσσωμη η ελληνική κοινή γνώμη θα δηλώνει ταγμένη στο πλευρό του Λιβάνου" για να δικαιολογήσει επαρκώς και τις δηλώσεις των πολιτικών της. Η ίδια κοινή γνώμη που λέει απλά "ναι" ή "όχι" και δεν χρειάζεται ούτε να ξέρει αλλά ούτε και να εξηγεί τους λόγους της.
---------------------------------------------------
Τα ξανασκέφτηκα όλα αυτά σήμερα (ενώ συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα) διαβάζοντας ένα "ψυχογράφημα" -μέσω στατιστικής υποθέτω- του καλού Blogger. Έτσι έμαθα ότι κατά πάσα πιθανότητα είμαι εντελώς απολιτίκ, ξεχνώ εύκολα τις γκάφες των ηγητόρων και προτιμώ να θυμάμαι τις γκάφες των φίλων μου, γράφω συνήθως για την γάτα μου, τον σκύλο μου ή τον φίλο μου και εν ολίγοις είμαι ένα παντελώς ακίνδυνο "φυτό".
Το κείμενο (για του λόγου το αληθές) δημοσιεύεται εδώ:
http://news.pathfinder.gr/periscopio/330429.html
Permalink για το "Το πορτραίτο των Blogger!"
10 Comments:
Κατ' αρχήν, δεν αναφέρεται σε εσένα προσωπικά.
Κατα δεύτερον, αν κάνεις μια βόλτα στην blogoσφαιρα, θα δεις πως τα περισσότερα μπλογκς είναι απολίτικα, και ασχολούνται με "ακίνδυνα" θέματα. Και υπάρχουν κάμποσα που η γάτα και ο σκύλος είναι μεγάλο θέμα...
Οι μπλόγκερς δεν είμαστε μια ιδιαίτερη κάστα (αν και πολλοί το βλέπουν έτσι), ούτε περισσότερο επαναστάτες από τον υπόλοιπο πληθυσμό...
Ευχαριστώ για τη πληροφορία, το ήξερα οτι κάπου βαθια μέσα μου ήμουν νεαρός απολίτικος που συχνάζει σε chat rooms και κουτσομπολεύω τους φίλους μου. διαβάζοντας όμως το αρθρο του pathfinder, αμέσως έτρεξα και αγόρασα την βιογραφία του Bush πατέρα και γιού να ενημερωθώ!
Οσο για τις έρευνες ...τι να πω, τα είπες όλα!
@ tolisbak
Η υπερβολή και η "προσωποποίηση" έχουν προφανή στόχο! "Μόλις το 11% ασχολείται με την πολιτική". Αυτό ειλικρινά δυσκολεύομαι να το πιστέψω.
@ οvi
Ήξερα ότι η έρευνα φωτογραφίζει το προφίλ σου. :-)
Καλά, λέτε στ'αλήθεια ό,τι νάναι!
Λοιπόν, επειδή τυχαίνει να ξέρω το άτομο που έγραψε αυτό το εξαιρετικό άρθρο, προσωπικά, θα σάς πω ότι όταν το έγραφε ήταν ακριβώς απέναντί μου στο μεγάλο τραπέζι του σαλονιού, εδώ που κάθομαι και πάλι τώρα, ότι κάθε τόσο γύριζε και μούριχνε κλεφτές ματιές και, παίρνοντας έμπνευση από μένα που έγραφα, γύριζε και συνέχιζε το δημιούργικό γράψιμο, ότι το κείμενο αυτό το έγραψε στο φορητό της γυναίκας μου γιατί εγώ εκείνη την ώρα έγραφα για το Moonchild στο δικό μου. Ετσι έγιναν τα πράγματα, αλλά εσείς τα λέτε όλα αυτά γιατί είστε κακεντρεχείς και ζουλιάρηδες γιατί δεν γράφουν και για σας και γιατί δεν γίνατε μπλογκ οφ δε μανθ!
Voilà!
Χαχα ω Μοντιέ!!!
Για σένα ήταν Φοίβε μου? Έπρεπε να το 'χα καταλάβει. Κάτω των 30, επιπόλαιος νέος που αρέσκεται να καρφώνει τα φιλαράκια του, να μιλάει για τα γατάκια του και είναι και υπεράνω χρημάτων. Πράγματι αυτός είσαι εσυ! Μπερδεύτηκα ίσως που δεν έλεγε ότι παντρεύτηκες νωρίς και σταμάτησες αναγκαστικά τα μπιλιάρδα και τα ποδοσφαιράκια. ;-)
Ελα τώρα, κρύβε λόγια! Ωρες είναι να πεις και για τις πιτσιρίκες!
11% και πολύ είναι.
Το να ψηφίζεις συνεχώς ένα κόμμα, ή να το αλλάζεις επειδή δεν σου διόρισε το παιδί, δεν συνιστά ενασχόληση με την πολιτική. Επίσης το ό,τι οι αθλητικές εφημερίδες είναι περισσότερες από τις πολιτικές και το ό,τι επιβιώνουν χωρίς βιβλία και DVD κάτι δείχνουν....
Ωπ! Για τόπο στα νιάτα - δηλαδή εμένα!!! - οχι και να βάζουμε τωρα στο ίδιο καλάθι πολιτικούς, Bush και παναθηναϊκό - συγνώμη Φοίβο και Oistro - το ποδοσφαιρο είναι ... είναι cool!!!
Τι έγινε ρε παιδί μου tolisbak, γιατί έκοψες την καλημέρα με το χιούμορ;
@ Φοιβος
όχι κρύβω λόγια. Ησύχασε!
@ tolisbak
ναι συμβαίνουν και αυτά. Αλλά υπάρχει και πολιτική σκέψη.
@ ovi
Xaxa Παναθηναϊκός ε? Καιρός να διαφωνήσουμε!!!
Παπάρες... φακελώστε, ταμπελώστε, ασπρίστε, μαυρίστε! Όλα πρέπει να ακούνε σε ένα ΝΑΙ και ένα ΟΧΙ. Δεν υπάρχει γκρίζο. Είσαι ή καλός ή κακός. Μα είναι δυνατόν να σκεφτόμαστε τόσο παιδικά???
Δημοσίευση σχολίου
<< Home