Tabs: Blog | About Me |

Κυριακή, Ιουλίου 16

Monitor: Ψιλαφώ τις στιγμές σας

Συνήθως νύχτα. Βραδυνός επισκέπτης στο Monitor. Να κρυφοκοιτώ από την κλειδαρότρυπα τις στιγμές σας... τις ζωές σας ... όσα θέλετε να μοιραστείτε.
Κι ο μπαξές να τα 'χει όλα. Χαρές, πίκρες, εντάσεις, θυμούς, έρωτες. Και παράδοξα να ταυτίζομαι.
Να χαμογελώ ικανοποιημένη που κάποια άγνωστη πήρε επιτέλους το πτυχίο της, να χαίρομαι που κάποια άλλη βρήκε δουλειά. Να μελαγχολώ με τον παίκτη στο κατώφλι του καζίνο που πάει πρόθυμος να χάσει, να θλίβομαι με τον μετανάστη που νοσταλγεί μία Ελλάδα που υπάρχει μόνο στην σφαίρα των ονείρων του, να ξεκαρδίζομαι με ευφάνταστα σενάρια σεξ εν πτήση, να προβληματίζομαι με τα γραφόμενα περί γλώσσας, θρησκείας, πολιτικής και τις διάφορες κοσμοθεωρίες. Ένα τρίμηνο σχεδόν πάει που σας παρακολουθώ. Ανόητες εικονικές πραγματικότητες, σκέφτηκα μερικές φορές αλλά τελικά όχι. Άνθρωποι πίσω από πληκτρολόγια που θυμούνται το ρήμα "μοιράζομαι". Φιλόδοξοι, πρόσχαροι, μοναχικοί, μελαγχολικοί, ιδεολόγοι, μικρόψυχοι, υβριστές, ποιητές, ταλαίπωροι, χιουμορίστες.
Η "σκακιέρα" τους χώρεσε όλους.
Τι με ... άγγιξε? Τα περισσότερα. Με διαφορετικό τρόπο το καθένα.
Όμορφο να ξέρεις τον άλλο μέχρι εκεί που σου μοιάζει!!! Και τελικά ενώ δεν τον ξέρεις καθόλου, να τον ξέρεις καλύτερα από όσους τον κοιτάζουν κάθε μέρα κατάματα.

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το "Monitor: Ψιλαφώ τις στιγμές σας"

11 Comments:

Blogger phivos said...

Οίστρε, η πόρτα μας μένει επίτηδες ανοιχτή. Για να μπαίνουν κρυφά κι αθόρυβα οι βραδυνοί επισκέπτες. Ελπίζουμε ότι κάτι θα βρούν που να τούς αρέσει. Ελπίζουμε ότι κάτι θάχουν να μάς αφήσουν. Και το πρωί, με λαχτάρα, τρέχουμε να βρούμε τα ίχνη τους. Τρόπαιο, από μια μυστική συνομιλία.

Εγώ πάντως σε ψηφίζω.

5:34 μ.μ.  
Blogger ONOMATODOSIA said...

poso 8a krathsei auth h moda?

mou aresei pantws...gia thn wra.

6:55 μ.μ.  
Blogger Uncle Aris said...

Shmasia exei oti petuxaineikati. Moda 3e-moda twra ta teixei ths apo3enwshs peutoune, estw kai proswrina kai gnwrizoume oti sthn pragmatikothta uparxoune ki alloi ekei e3w. Diabazoume kati pio ousiastiko apo tis sthles tou lifestyle kai ma8ainoume na katanooume thn diaforetikothta tou allou erxomenoi se epafh me toses diaforetikes apopseis. Moda 3e-moda, kanei kalo pisteuw. :D

11:36 μ.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος said...

...Και τελικά ενώ δεν τον ξέρεις καθόλου, να τον ξέρεις καλύτερα από όσους τον κοιτάζουν κάθε μέρα κατάματα...

Αυτή σου η φράση με εκφράζει απόλυτα. Αυτή είnai η μαγεία του blogging...

Σ;))))

11:51 μ.μ.  
Blogger ptwsh said...

Αυτό το βρίσκεις και έξω πάντως. Απλά το ίντερνετ, το blogging στο κάνει πιο εύκολο να το αναγνωρίσεις. Έτσι δεν είναι;
Στη ζωή οι φίλες μου είναι 3 μέχρι στιγμής. Στο blogging μιλάω με 15-20.

3:49 μ.μ.  
Blogger Παράξενος said...

Πολύ "ζεστό" κείμενο.
Είσαι θετικός άνθρωπος.

4:19 μ.μ.  
Blogger Gordon said...

Λόγω ανωνυμίας μπορείς να είσαι ο εαυτός σου χωρίς να χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα, ίσως για αυτό είναι και τόσο εύκολο να αναγνωρίσεις...

5:20 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Με άγγιξε το κείμενό σου οίστρε, δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα.
"Όμορφο να ξέρεις τον άλλο μέχρι εκεί που σου μοιάζει", αυτό είναι όλο τελικά.
Την καλησπέρα μου.

6:28 μ.μ.  
Blogger zouri1 said...

Η πορτα ανοιγει και κλεινει κατα το δοκουν

7:13 μ.μ.  
Blogger oistros said...

@ Phivos
βρήκα πολλά που μου άρεσαν. Και μπαινοβγαίνω συχνά. Αλλά όχι "ψηφοφορίες". Οι καιροί είναι πονηροί εδώ. :-)
@ onomatodosia
τίποτα δεν κρατάει για .. πάντα
@ uncle aris
μικρογραφία κόσμου. Έτσι ακριβώς.
@ Μαύρος γάτος
πάλι συμφωνούμε. Χαίρομαι
@ ptwsi
"Όμορφο να ξέρεις τον άλλο μέχρι εκεί που σου μοιάζει". Πάλι στα δύσκολα όμως στις φίλες σου θα επιστρέψεις. Γιατί σε ξέρουν και τις ξέρεις πιο .. απτά.
@ Παράξενος
Πολύ "ζεστό" σχόλιο.
Δεν είμαι.
@ gordon
Αχ αυτή η ανωνυμία!! Απελευθερώνει τελικά.
@ mario
καλως όρισες.
@ zoyri
Υπουργέ μου, εντός ή εκτός βρίσκεστε?
@ sourfou
Πλουραλισμός και ποικιλία

1:25 μ.μ.  
Blogger Ναταλία said...

Σ'ευχαριστώ...
Που χάρηκες που πήρα το πτυχίο μου....:ο)

Το blogging το αγάπησα εξ' αρχής γιατί μου έδινε την ευκαιρία να "κρύψω" τα κείμενα που δεν έπρεπε να υπάρχουν πουθενά γύρω μου.

Και το λάτρεψα γιατί γνώρισα ανθρώπους που είχαν συναισθήματα έντονα, σκέψεις μαγικές, τρόπο έκφρασης μοναδικό... και μια ιδιαιτερότητα: Με άφηναν να μάθω πρώτα το "μέσα τους" και να το ψηλαφίζω όταν έβλεπα το "έξω τους"

Φιλιά....
:ο)

10:09 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home