Της γιατρειάς το ρίσκο
Πάλι εδώ εγώ, δε ξεκόβω εγώ
Πάντα εδώ ανήκω άκρη άκρη σχεδόν.
Όλα ίδια κι όμοια, αλλαγή καμιά
Μόνο η άκρη της ποίησης, το παιχνίδι της ίασης
Στις αρχαίες οδούς, στις παλιές ατραπούς
Βιαστικοί κι αδαείς δε προχωράει ουδείς.
Τη γωνιά ξαναβρίσκω, ήμουν πάντα εδώ
Για να αποδεχτώ της γιατρειάς το ρίσκο.
Ψέλνει όλη η τάξη, ήμουν πάντα εντάξει.
Μια κραυγή η φωνή μου να με βλέπεις ψυχή μου.
Γιατί όλο αυτό, μα όλο, θέλει αυτό το σόλο
στου Τζέλλυ Ρολλ το σεργιάνι, να βαδίσει να γιάνει.
Στα χρυσά σταυροδρόμια των παιδιών μου τα εγκώμια
αντηχούν για τον μόνο, τον γιατρεμένο χρόνο.
Ας ανέβουν οι εντάσεις, πρό παντώς μη δειλιάσεις.
Γίνε του άγνωστου ο μίμος, ευθαρσώς κι επωνύμως.
Γιατί όλο αυτό μα όλο, θέλει αυτό το σόλο.
Στα σκαλιά του Τσιτσάνη, να ανεβεί να γιάνει.
Δυνατά να σ' ακούω, τ' όνομά σου ν' ακούω
Τη ψυχή σου να βρίσκω στης γιατρειάς της το ρίσκο..
Ρίσκο η γιατρειά σου
Παίρνει τ' όνομά σου
παίζει την ωδή σου
εν ονόματι σου.
Διονύσης Σαββόπουλος
Ετικέτες Μουσικός Οίστρος
Permalink για το "Της γιατρειάς το ρίσκο"
4 Comments:
Μου έφτιαξες το κέφι βλέποντας τους στίχους αυτούς από την πράσφατη δουλειά του Νιόνιου.Ο οποίος κατάφερε και φέτος σε συναυλία που έδωσε στο Λαύριο με δύο νεα παιδιά να δώσει για άλλη μία φορά νέα διάσταση στα τραγούδια του.
Μόνο που δεν είναι Τζέννυ Ρολλ αλλά Τζέρυ Ρολλ (Μόρτον)- μεγάλος πιανίστας της τζάζ.
Σ' ευχαριστώ. Stixoi.gr. Δεν μπορείς να το εμπιστεύεσαι πάντα. Αλλά όφειλα να το είχα προσέξει. :)
Τελικά έκανα και γώ λάθος με το μικρό όνομα.Το κανονικό είναι Jelly και όχι Jerry.
Κατα σύμπτωση μάλιστα το σημερινό ΒΗΜΑ δίνει την ταινία Ο Θρύλος του 1900 που δείχνει μια μονομαχία του με τον πιανίστα του πλοίου.
Ελπίζω να το πετυχαμε οριστικά και αμετάκλητα γιατί και Τόμ και Τζέρυ να τον έλεγαν δεν πρόκειται να το ξανααλλάξω. :))
Δημοσίευση σχολίου
<< Home