Τι κρύβεται πίσω από το θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο (μία εκδοχή)
Σωτήριο έτος 1998 ! Οι ΗΠΑ και η Τουρκία πιέζουν αφόρητα την Κυπριακή δημοκρατία να μην εγκαταστήσει στα εδάφη της το Ρωσικής κατασκευής σύστημα των S 300. Η πορεία της συγκεκριμένης προμήθειας αλλάζει και από την Κύπρο κατευθύνεται στην Κρήτη. Ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών παραμονές των Χριστουγέννων (τίποτα τυχαίο) προειδοποιούσε ότι η εγκατάσταση του οπλικού συστήματος στην Κρήτη θα έχει τις συνέπειες του και προφανώς εννοούσε ότι θα είναι δυσάρεστες.
Για μήνες το νησί θυμάται το ανελέητο κρυφτούλι στρατιωτικών και κατασκοπευτικών δορυφόρων προκειμένου να γίνει η μεταφορά. Ακόμη και οι πιο αδαείς και οι πιο άσχετοι, κάποια νύχτα κυκλοφορώντας με το αυτοκίνητο στην παραλιακή λεωφόρο ή στην εθνική οδό καταλάβαιναν ότι κάτι συνέβαινε. Και κάποτε το σύστημα εγκαταστάθηκε. Με την δέουσα μυστικότητα. Για μήνες κανείς δεν ήξερε που ακριβώς. Σχεδόν κανείς. Και μάλλον δεν ήξεραν ούτε οι Τούρκοι. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο ελαττώθηκαν. Τα τουρκικά φωτογραφικά αεροσκάφη επιθυμούσαν να περνούν όσο πιο απαρατήρητα γίνεται.
Στη διεθνή πολιτική «τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και τότε ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης V/89).
Κάπως έτσι ησυχάσαμε για λίγο. Αλλά οι γνωρίζοντες ήξεραν ότι απλά ήταν θέμα χρόνου. Η εγκατάσταση των S 300 στην Κρήτη θα είναι ένας μόνιμος πονοκέφαλος και για το νησί και για τις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Ο Κώστας Ηλιάκης - ο πιλότος που χάθηκε προχθες- ήξερε καλά ποιά ήταν η αποστολή του. Κυνηγούσε ένα φωτογραφικό πολεμικό αεροσκάφος της Τουρκίας το οποίο είχε αποστολή φωτογράφισης της κινητικότητας των S 300. Το σχετικό σήμα είχε σταλεί στη Μοίρα του στα Χανιά πολλές ώρες πριν ξεκινήσει η επιχείρηση αναγνώρισης και αναχαίτισης. Ακόμη και μετά το επεισόδιο οι Τούρκοι έντεχνα συσκότισαν την αποστολή του φωτογραφικού αεροσκάφους και απαγόρευσαν στα δικά τους μέσα ενημέρωσης κάθε σχετική μετάδοση πληροφορίας.
Η μεγάλη αγωνία των Τούρκων στρατηγών είναι πλέον να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν για τους S 300. Και η μόνη πρόσφορη πηγή πληροφόρησης είναι η Κρήτη, που αποτελεί άλλωστε και τον νέο τους «βραχνά». Το νησί έχει θωρακιστεί τόσο με τους S-300, όσο και με τα μεσαίου βεληνεκούς ΤΟR-M1 τα οποία σχετικά πρόσφατα εντάχθηκαν στο σύστημα και έγιναν συμβατά με τα υπόλοιπα ελληνικά και τα ΝΑΤΟϊκά όπλα (τα αντιαεροπορικά που επίσης αγοράστηκαν από τη Ρωσία είχαν συκοφαντηθεί ως άχρηστα, αλλά στην πραγματικότητα χρειαζόταν πολλή δουλειά για να προσαρμοσθούν στο σύστημα και αρχικά δεν αναγνώριζαν τα φίλια από τα εχθρικά αεροσκάφη!).
Ταυτόχρονα το ΓΕΑ αποφάσισε να εδρεύει στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά και μια μοίρα των πολύ σύγχρονων F-16 Block52 ακριβώς για να καλύπτουν όλο το νότιο Αιγαίο και τη θαλάσσια περιοχή μέχρι την Κύπρο.
Το σημερινό όμως πρόβλημα των Τούρκων δεν είναι τόσο τα αεροσκάφη όσο τα αυτοκινούμενα ρωσικά συστήματα, τα οποία τους έχουν κυριολεκτικά τρελάνει. Αλλάζουν διαρκώς θέση και αυτό μπερδεύει τους γείτονες που έμαθαν χρόνια να παρακολουθούν σταθερούς στόχους.
Ταυτόχρονα οι Τούρκοι δοκιμάζουν την ετοιμότητα της αεράμυνας, το βεληνεκές, ακόμη και τις περίφημες «νεκρές ζώνες» για να ξέρουν πώς μπορούν να ξεφύγουν.
Το χαιδεμένο στρατιωτικό καθεστώς της γείτονος τελευταία αλληθωρίζει προς Ρωσία μεριά. Προσεγγίζουν την Ρωσική Βιομηχανία όπλων και διαπραγματεύονται την αγορά παρόμοιων οπλικών συστημάτων για να ανταπεξέλθουν. Η Άγκυρα έκρινε ήδη επισήμως ότι χρειάζεται το ρωσικό πυραυλικό συστήμα S-300 για να εξουδετερώνει στον αέρα κάθε είδους πυραύλους. Αν το αποκτήσει, με την ανάπτυξη των συστημάτων αυτών η Τουρκία θα αποκτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
Η Μόσχα από την πλευρά της βλέπει για πρώτη φορά μία χρυσή ευκαιρία: Εναν παραδοσιακό σύμμαχο των ΗΠΑ να λοξοδρομεί και να προσεγγίζει την δική της αγορά. Οι πληροφορίες λένε ότι σε μία προσπάθεια να «δέσει» την συμφωνία γρήγορα, η Μόσχα πρότεινε στην Αγκυρα ακόμη και κοινή παραγωγή των S-300.
Η υπόθεση θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγαλύτερο σασπένς καθότι οι ΗΠΑ ανησυχούν ήδη για την αξιοπιστία των δικών τους Πάτριοτς, που αν δεχτεί πλήγμα από την χρήση του Ρωσικού συστήματος θα σημάνει νέες ισορροπίες στην παγκόσμια βιομηχανία όπλων.
Permalink για το "Τι κρύβεται πίσω από το θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο (μία εκδοχή)"
Για μήνες το νησί θυμάται το ανελέητο κρυφτούλι στρατιωτικών και κατασκοπευτικών δορυφόρων προκειμένου να γίνει η μεταφορά. Ακόμη και οι πιο αδαείς και οι πιο άσχετοι, κάποια νύχτα κυκλοφορώντας με το αυτοκίνητο στην παραλιακή λεωφόρο ή στην εθνική οδό καταλάβαιναν ότι κάτι συνέβαινε. Και κάποτε το σύστημα εγκαταστάθηκε. Με την δέουσα μυστικότητα. Για μήνες κανείς δεν ήξερε που ακριβώς. Σχεδόν κανείς. Και μάλλον δεν ήξεραν ούτε οι Τούρκοι. Οι παραβιάσεις στο Αιγαίο ελαττώθηκαν. Τα τουρκικά φωτογραφικά αεροσκάφη επιθυμούσαν να περνούν όσο πιο απαρατήρητα γίνεται.
Στη διεθνή πολιτική «τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και τότε ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης V/89).
Κάπως έτσι ησυχάσαμε για λίγο. Αλλά οι γνωρίζοντες ήξεραν ότι απλά ήταν θέμα χρόνου. Η εγκατάσταση των S 300 στην Κρήτη θα είναι ένας μόνιμος πονοκέφαλος και για το νησί και για τις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Ο Κώστας Ηλιάκης - ο πιλότος που χάθηκε προχθες- ήξερε καλά ποιά ήταν η αποστολή του. Κυνηγούσε ένα φωτογραφικό πολεμικό αεροσκάφος της Τουρκίας το οποίο είχε αποστολή φωτογράφισης της κινητικότητας των S 300. Το σχετικό σήμα είχε σταλεί στη Μοίρα του στα Χανιά πολλές ώρες πριν ξεκινήσει η επιχείρηση αναγνώρισης και αναχαίτισης. Ακόμη και μετά το επεισόδιο οι Τούρκοι έντεχνα συσκότισαν την αποστολή του φωτογραφικού αεροσκάφους και απαγόρευσαν στα δικά τους μέσα ενημέρωσης κάθε σχετική μετάδοση πληροφορίας.
Η μεγάλη αγωνία των Τούρκων στρατηγών είναι πλέον να μάθουν όσα περισσότερα μπορούν για τους S 300. Και η μόνη πρόσφορη πηγή πληροφόρησης είναι η Κρήτη, που αποτελεί άλλωστε και τον νέο τους «βραχνά». Το νησί έχει θωρακιστεί τόσο με τους S-300, όσο και με τα μεσαίου βεληνεκούς ΤΟR-M1 τα οποία σχετικά πρόσφατα εντάχθηκαν στο σύστημα και έγιναν συμβατά με τα υπόλοιπα ελληνικά και τα ΝΑΤΟϊκά όπλα (τα αντιαεροπορικά που επίσης αγοράστηκαν από τη Ρωσία είχαν συκοφαντηθεί ως άχρηστα, αλλά στην πραγματικότητα χρειαζόταν πολλή δουλειά για να προσαρμοσθούν στο σύστημα και αρχικά δεν αναγνώριζαν τα φίλια από τα εχθρικά αεροσκάφη!).
Ταυτόχρονα το ΓΕΑ αποφάσισε να εδρεύει στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά και μια μοίρα των πολύ σύγχρονων F-16 Block52 ακριβώς για να καλύπτουν όλο το νότιο Αιγαίο και τη θαλάσσια περιοχή μέχρι την Κύπρο.
Το σημερινό όμως πρόβλημα των Τούρκων δεν είναι τόσο τα αεροσκάφη όσο τα αυτοκινούμενα ρωσικά συστήματα, τα οποία τους έχουν κυριολεκτικά τρελάνει. Αλλάζουν διαρκώς θέση και αυτό μπερδεύει τους γείτονες που έμαθαν χρόνια να παρακολουθούν σταθερούς στόχους.
Ταυτόχρονα οι Τούρκοι δοκιμάζουν την ετοιμότητα της αεράμυνας, το βεληνεκές, ακόμη και τις περίφημες «νεκρές ζώνες» για να ξέρουν πώς μπορούν να ξεφύγουν.
Το χαιδεμένο στρατιωτικό καθεστώς της γείτονος τελευταία αλληθωρίζει προς Ρωσία μεριά. Προσεγγίζουν την Ρωσική Βιομηχανία όπλων και διαπραγματεύονται την αγορά παρόμοιων οπλικών συστημάτων για να ανταπεξέλθουν. Η Άγκυρα έκρινε ήδη επισήμως ότι χρειάζεται το ρωσικό πυραυλικό συστήμα S-300 για να εξουδετερώνει στον αέρα κάθε είδους πυραύλους. Αν το αποκτήσει, με την ανάπτυξη των συστημάτων αυτών η Τουρκία θα αποκτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς.
Η Μόσχα από την πλευρά της βλέπει για πρώτη φορά μία χρυσή ευκαιρία: Εναν παραδοσιακό σύμμαχο των ΗΠΑ να λοξοδρομεί και να προσεγγίζει την δική της αγορά. Οι πληροφορίες λένε ότι σε μία προσπάθεια να «δέσει» την συμφωνία γρήγορα, η Μόσχα πρότεινε στην Αγκυρα ακόμη και κοινή παραγωγή των S-300.
Η υπόθεση θα μπορούσε να έχει ακόμη μεγαλύτερο σασπένς καθότι οι ΗΠΑ ανησυχούν ήδη για την αξιοπιστία των δικών τους Πάτριοτς, που αν δεχτεί πλήγμα από την χρήση του Ρωσικού συστήματος θα σημάνει νέες ισορροπίες στην παγκόσμια βιομηχανία όπλων.
Ετικέτες Οίστρος Ακολασίας
Permalink για το "Τι κρύβεται πίσω από το θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο (μία εκδοχή)"
4 Comments:
πολυ καλη αναλυση
Τί λες τώρα!
Να το μάθει η dora και να τους χαρίσει στους φίλους μας, για να μην έχουν προβλήματα κι' έτσι να δικαιωθούμε στην αταλάντευτη υποστήριξη της Ευρωπαϊκής τους πορείας;
Γράφε, Γράφε, Γράφε
που θάλεγε κι' ο Λένιν αν ζούσε...
That's true, dear.
Nα σκεφθεί κανείς ότι ο Πούτιν είχε διαβεβαιώσει ότι ποτέ δεν θα..πουλήσει στην Τουρκία!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home