Ένα παράθυρο ανοιχτό στην καινούρια μέρα.

"Μια καινούρια μέρα
τρέμει στον αγέρα,
στάζοντας φως και νερά".

Αποχρώσεις σε γαλάζιο και μενεξεδί

Η δύση κι η ανατολή
έχουν το ίδιο αίμα

Νυσταγμένα φώτα της πόλης.

Κι εγώ ένα απ' τα φώτα της πόλης, που θα σβήσω,
για να κοιμηθώ με κάποιον που σου μοιάζει

Κι η θάλασσα .. στο χρώμα του κρασιού.
Πόσο μοιάζεις με θάλασσα, που δεν ξέρω τι κρύβει

Πρώτο φως. Σαν ιπτάμενος δίσκος!
Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου΄φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο.

Όλα μπλέ στον ορίζοντα. Και μαβιά!
Ένα σύνορο ψάχνει να ανοίξει στο φως,
θα χαθούνε τα ίχνη μας έτσι κι αλλιώς

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
κι άλλος για δύση.

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.

Κοιτάς το πρόσωπο της γης
κι ομολογείς
τα όρια είναι στρογγυλά
κι αυτή γελά

Καλημέρα κι όποιος αντέξει.
Άλλη μια μέρα που μου χρωστάει.
Να μ' επιστρέψει!!

Permalink για το "Παράθυρο με θέα στο ξημέρωμα!"