Tabs: Blog | About Me |

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 5

Κλειτοριδεκτομή ή η ατυχία να είσαι γυναίκα σε κάποιες κοινωνίες

Φεμινίστρια δεν υπήρξα ποτέ. Ίσως γιατί είχα την τύχη να γεννηθώ σε μία χώρα που δεν κακοποιούσε την γυναικεία υπόσταση. Κι άλλωστε η ισότητα πάντα πίστευα ότι είναι μία σχέση που διεκδικείς μέσα από την καθημερινή πρακτική σου. Απαιτείς σεβασμό, πείθεις ότι σου αξίζει και πορεύεσαι. Ανεξαρτήτως φύλου.
Αλλά αυτά μπορείς τελικά να τα σκέφτεσαι αν είσαι Ελληνίδα, Γαλλίδα ή Αμερικάνα. Ή τέλος πάντων, αν έχεις την τύχη να γεννηθείς σε μία γωνιά του πλανήτη, που εξ ορισμού να σε σέβεται ως άνθρωπο. Στο μπλόκ του Οvi (διαβάστε το, αξίζει τον κόπο) ενός εξαίρετου και πολυσχιδούς έλληνα, που ζει στη Φινλανδία ξεκίνησε από χθες μία συζήτηση για το τρισάθλιο έθιμο της κλειτοριδεκτομής. Η ιδέα και η όλη επιχειρηματολογία των κοινωνιών που την συντηρούν με εξοργίζει. Ο Οvi γνωρίζει την κοινότητα των Σομαλών στη Φινλανδία και μεταφέρει εμπειρίες γυναικών που υπέστησαν την επέμβαση.
Το χειρότερο (όχι πως η εμπειρία και οι επιπτώσεις της δεν είναι τρομακτικές από μόνες τους) είναι ότι πρόκειται για εθιμικό δίκαιο. Βαθειά ριζωμένο στην αντίληψη λαών που το θεωρούν κομμάτι του πολιτισμού τους και της θρησκευτικής τους συνείδησης. Κάτι ανάλογο με το βάπτισμα των Χριστιανών σε μικρή ηλικία. Ασύγκριτα διαφορετικό όμως.
Οι γυναίκες των κοινωνιών αυτών αναγκάζονται σε διάφορες μορφές "σεξουαλικού ευνουχισμού" για να υποδηλώσουν την απόλυτη υποταγή τους στον μελλοντικό σύζυγο. Απαρνούνται με τον πιο επικίνδυνο και επώδυνο τροπο το δικαίωμα στην σεξουαλική τους ικανοποίηση με το σκεπτικό ότι έτσι θα υπηρετήσουν καλύτερα τον ρόλο της πιστής συντρόφου και της καλής μητέρας.
Θυμήθηκα ένα ανατριχιαστικό ντοκυμαντέρ που πρόβλήθηκε κάποτε από την κρατική τηλεόραση με μία τέτοια επέμβαση στην Κένυα.
Ένα αυτοσχέδιο χειρουργικό κρεββάτι, ένα ξυράφι και ένα κορίτσι στην εφηβεία του να σφαδάζει αιμόφυρτο. Τα πόδια, τα χέρια και το στόμα της συγκρατούσαν η μητέρα και η αδερφή της.
Παρακολουθώντας το δεν μπορείς παρά να θυμηθείς πόσο τυχερή είσαι όταν έχει γεννηθεί στη σωστή πλευρά της γης. Ή τουλάχιστον στην λιγότερο λάθος. Κι αφού ξεπεράσεις την ανακούφιση και καταπιείς την οργή αρχίζεις να ψάχνεις τον προβληματισμό.

Κάπως έτσι αναζήτησα πηγές και στοιχεία για το τι γίνεται.
Εκατόν πενήντα εκατομμύρια γυναίκες του πλανήτη έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή. Τα στατιστικά στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας λένε ότι καθημερινά έξι χιλιάδες νεαρά κορίτσια υφίστανται αυτόν τον ακρωτηριασμό των εξωτερικών γεννητικών τους οργάνων, δηλαδή περίπου δυο εκατομμύρια το χρόνο.
Οι μαρτυρίες μερικών είναι αποκαλυπτικές:
  • Zainab, 23 χρονών σήμερα, υπέστη κλειτοριδεκτομή όταν ήταν 8 χρονών. « Οι δυο αδελφές μου, εγώ και η μητέρα μου πήγαμε να επισκεφτούμε τους συγγενείς μας. Υπέθεσα αρχικά ότι θα πηγαίναμε εκδρομή , αλλά λίγο αργότερα μας ανακοίνωσαν ότι επρόκειτο να υποστούμε ακρωτηριασμό των γεννητικών μας οργάνων. Μια ημέρα πριν την εγχείριση ένα άλλο κορίτσι που ακρωτηριαζόταν πέθανε πάνω στην επέμβαση. Τρομοκρατηθήκαμε πολύ , αλλά οι γονείς μας είπαν ότι ήταν υποχρέωσή μας και γ’ αυτό το κάναμε. Ειλικρινά νομίσαμε ότι θα πεθαίναμε από τον πόνο. Χρειάζεται μια γυναίκα να σου κρατάει δυνατά το στόμα για να μην ουρλιάζεις, δυο να σου κρατάνε το στήθος και άλλες δυο τα πόδια σου. Μετά τον ακρωτηριασμό μας δέσανε πολύ σφιχτά τα πόδια γύρω-γύρω σαν να μαθαίναμε να περπατάμε ξανά. Έπρεπε να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να πάμε στην τουαλέτα. Αν δεν τα καταφέρναμε μέσα σε 10 μέρες , θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα. Υποθέτω ότι ήμασταν πολύ τυχερές! Αναρρώσαμε επιτυχώς και δεν πεθάναμε όπως το άλλο κορίτσι.»
  • Οm Gad, 25 χρονών «Ήμουν 9 χρονών όταν μου ακρωτηρίασαν τα γεννητικά μου όργανα. Μου είπαν ότι πρόκειται για ένα σημαντικό γεγονός και οι γονείς μου με προετοίμαζαν λέγοντας: θα σφάξουμε και ένα κοτόπουλο για την περίσταση! Έτσι εγώ νόμιζα ότι θα ήταν κάτι ευχάριστο και διασκεδαστικό. Η εξαδέλφη μου η Zahra υπέστη πρώτη την επέμβαση και την άκουσα να φωνάζει και να κλαίει. Εγώ τρομοκρατήθηκα και γι’ αυτό έπρεπε να με κρατάνε .Ο ειδικός έκατσε μπροστά μου και έκανε την εγχείριση. Ούρλιαξα δυνατά για μια στιγμή και μετά έκανε έναν επίδεσμο από γάζα και βαμβάκι και τον τοποθέτησε στα χείλη του αιδοίου. Κατόπιν έπλενα κάθε μέρα την πληγή με νερό και μετά ψέκαζα επάνω μια σκόνη φτιαγμένη από έντομα. Η κλειτοριδεκτομή είναι απολύτως απαραίτητη και αποτελεί παράδοση. Επειδή τα εξωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας μεγαλώνουν συνέχεια με την πάροδο του χρόνου και πρέπει να αφαιρούνται σε μικρή ηλικία. Ο λαός μου το κάνει και γι’ αυτό έχω κι εγώ υποχρέωση να το κάνω.»
  • Η Deega , μια νεαρή αφρικανή διηγείται ότι ο άντρας της την πρώτη νύχτα του γάμου κάλεσε μια μαία να «την ανοίξει με μαχαίρι» , εφόσον ο ίδιος δεν μπορούσε με την σεξουαλική επαφή. « Εκείνη τοποθέτησε έναν κρόκο αυγού στα χείλη της πληγής , ώστε να μην αισθάνομαι πόνο κατά την επέμβαση. Παρόλα αυτά, πόνεσε πολύ. Ο άντρας βέβαια το απολαμβάνει, αλλά η γυναίκα υποφέρει από τους πόνους. Τώρα πια δεν πονάω. Αλλά να το απολαμβάνω, μου είναι αδύνατο...»
  • Η Hibo αναφέρει για την περίοδό της « Η περίοδος μου ερχόταν με πολύ μεγάλη δυσκολία, σταγόνα –σταγόνα και διαρκούσε 10 μέρες το λιγότερο. Μερικές φορές έπρεπε να μου βάλουν κάποιο αναισθητικό βότανο στη μήτρα για να αντέχω τον πόνο. Ο γιατρός πρότεινε να ανοίξει λίγο την οπή του κόλπου , ώστε να τρέχει πιο εύκολα το αίμα , αλλά οι γονείς μου δεν συμφωνούσαν…»
  • Ακόμη πιο περιγραφική είναι η μαρτυρία της ειδικής πρέσβειρας των Ηνωμένων Εθνών για την κατάργηση του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, Γουόρις Ντίρι, η βιογραφία της οποίας έγινε βιβλίο που κυκλοφόρησε και στη χώρα μας. « Την εγχείρηση μου την έκανε μια γριά τσιγγάνα, που στην κοινότητά μας την θεωρούμε σημαντικό πρόσωπο, αλλά εγώ την θεωρούσα φόνισσα. Την νύχτα πριν την κλειτοριδεκτομή μου , η μητέρα με συμβούλεψε να μην πιω πολύ νερό η γάλα για να μην χρειαστεί να ουρήσω. Εκείνο το βράδυ η οικογένεια ασχολήθηκε περισσότερο μαζί μου, αυτή ήταν η παράδοση. Πριν ακόμη χαράξει με ξύπνησαν για την εγχείρηση …Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή , ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. …Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της . Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου …άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. …Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα . Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα…όταν ξύπνησα αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα ούρησης…το μόνο άνοιγμα που είχε μείνει για τα ούρα και το αίμα της περιόδου, ήταν μια μικροσκοπική τρύπα με διάμετρο ενός σπιρτόξυλου… »
Σε μία εξαιρετική ιστορική προσέγγιση του "εθίμου" η ιστορικός Αριάδνη Γερούκη αναφέρει:
Η ιστορική καταγωγή του εθίμου του σεξουαλικού ακρωτηριασμού χάνεται κάπου ανάμεσα στη σημιτική και αιγυπτιακή παράδοση. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι τον 5ο αιώνα π.Χ. , οι Φοίνικες, οι Χετταίοι και οι Αιθίοπες πραγματοποιούσαν κλειτοριδεκτομή στα κορίτσια τους. Το έθιμο παρατηρήθηκε από ιστορικούς-ανθρωπολόγους ερευνητές στις τροπικές ζώνες της Αφρικής, στις Φιλιππίνες, στις φυλές του Αμαζονίου, στους Ίνκας του Μεξικού , στους Αβοριγίνες της Αυστραλίας…Ο Στράβων αναφέρεται στη «γυναικεία περιτομή» στην Ερυθρά Θάλασσα, «όπως έπρατταν οι Ιουδαίοι».Ο Έλληνας γεωγράφος Αγαθαρχίδης , στην πτολεμαϊκή εποχή , περιγράφοντας τους Τρωγλοδύτες , φυλή εγκατεστημένη στα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, γράφει: «Έχουν έθιμο να κόβουν μέρη των γεννητικών τους οργάνων , όπως έκαναν οι Αιγύπτιοι. Γι’ αυτό οι Έλληνες τους ονομάζουν κολοβούς ».
Στον ελληνορωμαϊκό κόσμο υπάρχουν σπάνιες αναφορές της πράξης, ως θεραπευτικού μέτρου , ίσως κατά ορισμένων μορφών καρκίνου. Στην ποινική νομοθεσία των βυζαντινών (Εκλογή Ισαύρων), συναντούμε και την περίφημη «καυλοκοπία», σαν ποινή κατά των αρρένων κτηνοβατών… Βλέπουμε λοιπόν ότι η πρακτική ξεπερνά ιστορικά και γεωγραφικά την περιοχή του Ισλάμ, το οποίο ωστόσο την έχει «χρεωθεί» τους τελευταίους αιώνες, καθότι απαντάται πρωτίστως σε περιοχές της μουσουλμανικής Αφρικής. και της Ινδονησίας. Πάντως, δεν μπορούμε να μιλάμε για ένα αυστηρά μουσουλμανικό έθιμο, εφόσον απουσιάζει από την περιοχή του «σκληρού πύρινα» του Ισλάμ (Ιράν, Ιράκ), ενώ αντίθετα παρατηρείται ακόμη και σε μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς, όπως στους Κόπτες χριστιανούς της Αιθιοπίας και της Αιγύπτου, στους αυτόχθονες του Αμαζονίου, των Φιλιππίνων , του Μεξικού και της Αυστραλίας, κλπ. Επιπλέον δεν υπάρχει καμιά αναφορά σεξουαλικού ακρωτηριασμού των γυναικών μέσα στο Κοράνι .
Τελετουργικό
Η κλειτοριδεκτομή είναι ένα θέμα «ταμπού» και τα υποψήφια θύματα αγνοούν τι θα υποστούν κατά τη διάρκεια της τελετής. Νομίζουν ότι θα είναι κάτι σαν μεγάλη γιορτή με πολλά δώρα…Τα «εργαλεία» της επέμβασης ,σχεδόν ποτέ αποστειρωμένα, είναι απλά σπασμένα γυαλιά, λεπίδες, ξυράφια, σκουριασμένα μαχαίρια, σουγιάδες, νύχια δακτύλων, αιχμηρές πέτρες, αγκάθια ακακίας και ο, τι άλλο βρεθεί πρόχειρο. Οι πρωτόγονες αυτές εγχειρήσεις μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο τα κορίτσια, είτε από το σοκ, είτε από τις μολύνσεις, είτε από επακολουθήσασα αιμορραγία. Την επέμβαση διενεργούν άτομα με ειδικές" μαγικές" δυνάμεις, εξέχοντα πρόσωπα της κοινότητας, συνήθως ηλικιωμένες γυναίκες που εκτελούν χρέη μαίας, θεραπεύτριας και μάγισσας.. Συνήθως λαμβάνει χώρα τη νύχτα, η τα χαράματα, μακριά από το χωριό , για να μην ακουστούν οι κραυγές των κοριτσιών και φοβηθούν τα άλλα που έπονται…Το προηγούμενο βράδυ έχει προηγηθεί και μια μικρή οικογενειακή γιορτή για το γεγονός και έχει σφαχτεί και το απαραίτητο κοτόπουλο για την περίσταση. Κατόπιν η κοπέλα παραμένει απομονωμένη σε μια καλύβα, μακριά από το χωριό μέχρι να κλείσουν οι πληγές της. Τότε πλέον επιστρέφει «καθαρή» η έφηβη στο χωριό. Η ηλικία των κοριτσιών που ακρωτηριάζονται αρχίζει από τεσσάρων μέχρι δώδεκα περίπου ετών, αλλά έχει αναφερθεί και μέχρι τα τριάντα.
Η δυτική υποκρισία
Σε αρκετές δυτικές χώρες η νομοθεσία αντιμετωπίζει πλέον την κλειτοριδεκτομή ως ποινικό αδίκημα. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα (Γερμανία για παράδειγμα) θεωρείται απόπειρα ανθρωποκτονίας. Σε άλλες (Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο) ανάλογες υποθέσεις αντιμετωπίζονται ως ελαφριές σωματικές βλάβες με υπεύθυνους τους γονείς που "πέφτουν στα μαλακά".
Η περιβόητη 8η Μαρτίου, εθιμοτυπικά αφιερωμένη στις Γυναίκες σηματοδοτεί για τις χώρες αυτές μέρα ομαδικών κλειτοριδεκτομών πανηγυρικού τύπου. Πέρυσι 50.000 κορίτσια την γιόρτασαν έτσι. Όχι στη Σομαλία ή στην Κένυα. Αλλά στην Ευρώπη. Σε άθλια αυτοσχέδια ιατρεία που δεν μάθαμε ποτέ, την ώρα που εμείς οι υπόλοιπες αναζητούσαμε την "μπάμπω" ή το κόκκινο τριαντάφυλλο μίας γιορτής χωρίς νόημα.
Ο Οvi ρωτούσε με αγωνία τι στοιχεία υπάρχουν για την Ελλάδα. Από όσο έψαξα κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Στην Ελλάδα παραδόξως το θέμα δεν "υπάρχει". Η νομοθεσία προφανώς το παρέλειψε ως αδίκημα. (Οι δικηγόροι ίσως μας διαφωτίσουν περισσότερο) Ακόμη και στις αιτήσεις χορήγησης ασυλίας (υπήρξε προ ετών περίπτωση στο Λαύριο) δεν δεχόμαστε να παράσχουμε άσυλο, προκειμένου κάποια να γλιτώσει την κλειτοριδεκτομή. Κοινωνίες της οπισθοδρόμησης και των πολιτιστικών εγκλημάτων από τη μιά. Κοινωνίες της υποκρισίας και της αδιαφορίας από την άλλη.

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το "Κλειτοριδεκτομή ή η ατυχία να είσαι γυναίκα σε κάποιες κοινωνίες"

20 Comments:

Blogger zouri1 said...

φοβερο

4:53 μ.μ.  
Blogger ovi said...

Σε ευχαριστώ πολύ ... με κάνεις να κοκκινίζω!!!

Μακάρι περισσότεροι να μιλήσουν γι αυτό το θέμα γιατί οι αριθμοί στην πολιτισμένη Ευρώπη είναι εφιαλτικοί. Και δεν είναι μόνο η κλειτοριδεκτομή, είναι και δεκάδες άλλα μικρά και μεγάλα θέματα που έχω σκοπό να αναφέρω στη συνέχεια με αφορμή τη ζωή μου στη Φιλανδία και τη σχέση μου με τους μετανάστες.

Μια μικρή σημείωση, η επέμβαση θεωρείται παράνομη και σε όλη τη Σκανδιναβία και τα τελευταία χρόνια γίνονται αρκετές προσπάθειες ενημέρωσης αλλά κι αυτό ακόμα είναι λεπτό θέμα γιατί όπως είπα και στο δικό μου blog μερικές φορές το μόνο που καταφέρνεις είναι να δίνεις τροφή σε προκαταλήψεις που πολλές φορές αγγίζουν τα όρια του ρατσισμού.

Όσο για την Ελλάδα και μετά τις εμπειρίες μου στη βόρειο Ευρώπη δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα, αλλά όπως λες και εσύ δεν υπάρχουν ...στοιχεία!!!

Ξέρεις αντιμετωπίζοντας όλα αυτά και δυστυχώς πολλά άλλα ακόμα, για να θυμηθώ ένα παλαιότερο post σου, αν και συνειδητά άθεος δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές έχω πει ...θεέ μου, γιατί!!!

Σε ευχαριστώ πολύ

Θάνος

5:06 μ.μ.  
Blogger Ecumene said...

Και ο Φροϋντ στο κολπο............


Η… «επικίνδυνη» κλειτορίδα

Διότι υπάρχει στη μουσουλμανική Αφρική μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση ότι η κλειτορίδα αποτελεί ένα ύποπτο απομεινάρι του αντρικού φύλου στη γυναίκα και πρέπει οπωσδήποτε να απαλειφτεί, ως κάτι ακάθαρτο και επικίνδυνο για τον άνδρα που θα έρθει σε επαφή μαζί της. Πιστεύεται ακόμη ότι αν την αφήσουν, η κλειτορίδα θα συνεχίσει να μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου ανεξέλεγκτα και θα απειλήσει ίσως κάποια στιγμή την ακεραιότητα του αρσενικού…Έτσι, η αποκοπή του παράταιρου «αρσενικού» αυτού στοιχείου που διαθέτει το κορίτσι, το καθιστά ολοκληρωμένη γυναίκα, έτοιμη για γάμο. Κάποιοι αφρικανοί άντρες νομίζουν ότι αν κάνουν έρωτα με «ακάθαρτη» γυναίκα, θα παγιδευτεί το πέος τους από την κλειτορίδα και δεν θα μπορούν να βγουν. Θεωρείται ότι μπορεί να μολύνει τον άνδρα κατά την επαφή, ή το παιδί κατά τη διάρκεια της γέννας. Επιπλέον, χωρίς το ράψιμο του κόλπου, ο σύζυγος δεν θα είναι ποτέ σίγουρος για την παρθενία της γυναίκας.. Σαν αποτέλεσμα αυτής της δοξασίας, τα κορίτσια που δεν έχουν υποστεί την, κατ’ ευφημισμόν «περιτομή» , θεωρούνται «ακάθαρτα» και αποκλείονται από την αγορά του γάμου, δηλαδή δεν τις παντρεύεται κανείς και ζουν ως περιθωριακά άτομα μέσα στη κοινότητα, στερούμενες την μητρότητα που κατεξοχήν τις καταξιώνει και τις ενσωματώνει στο σύνολο… Έτσι εξηγείται η σπουδή και η φροντίδα των γονιών και ιδιαίτερα της μάνας για την γρήγορη κλειτοριδεκτομή των κοριτσιών της.

Να θυμίσουμε ότι ακόμη και στις δυτικές κοινωνίες, η αποκοπή της κλειτορίδας θεωρούνταν μέχρι τη δεκαετία του 1930 ως μέσο για την πρόληψη και θεραπεία της γυναικείας υστερίας και των γυναικείων ψυχικών διαταραχών που συνδέονταν με τη καταπιεσμένη σεξουαλικότητα…

Δρ. Αριάδνη Γερούκη

HISTORICAL BACKGROUND

The origins of female circumcision and female genital mutilation are unknown. It is believed that female genital mutilation originated in Africa as far back as the fifth century B.C. and has taken place in ancient Egypt, ancient Rome, Arabia, and Tsarist Russia. Ancient female Egyptian mummies were found to be circumcised, "suggesting that it was practiced as a sign of distinction" (Nour, 2000, para. 5). It was used in England during the Victorian period to treat psychological disorders and to prevent masturbation in women (Hopkins, 1999). In Europe and in the United States as late as the 1930's, "removal of the clitoris or prepuce was performed to treat clitoral enlargement, redundancy, hysteria, lesbianism, and erotomania" (Nour, para. 5).

J. Marion Sims, the "Father of Gynecology" (in the U.S.) endorsed the practice of clitorectomies well into the twentieth century. The practice of clitorectomy for psychiatric disorders became popular with Freudian psychoanalysis. Oophorectomy, or removal of the ovaries, also known as female castration, and hysterectomies were widespread as a cure for psychological disorders and continued in the U.S. until the mid-1940's.

http://findarticles.com/p/articles/mi_m0MJU/is_1_10/ai_102025141

5:21 μ.μ.  
Blogger Μαύρος Γάτος said...

Εξαιρετικό Οίστρε.

Σκέψου όμως και το άλλο. Πριν από χρόνια οι Γάλλοι είχαν προσπαθήσει να απαγορέψουν στα κοριτσάκια μουσουλμανάκια να φοράνε μαντήυλες στο σχολείο. Τελικά δεν είμαι σίγουρος τι έγινε, θα μάς πει καλύτερα ο Φοίβος, αλλα΄τότε είχε γίνει ο απολυτος χαμόις, με τους μουσουλμάνους να κραυγάζουν για παραβίαση των ελευθεριών τους και λοιπά. Βέβαια το θέμα είναι πολύ πιό ανώδυνο από την κλειτοριδεκτομή, αλλα΄δεν απέχει και τόσο πολύ, αν το σκεφτείς...

Σ;)))

5:27 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Θάνο
εμείς χρωστάμε ευχαριστίες. πίστευα ότι αυτά ανήκαν σε άλλους μεσαίωνες. Μακρινούς. Ισως γιατί δεν απασχολούν τη δική μας επικαιρότητα.
Υπουργέ
αν είναι αυτό φοβερό, ρίξε μία ματιά και στο πρωτογενές θέμα του ovi.
Εργοτελίνα
σ' ευχαριστώ. Καίριο απόσπασμα.
Γατούλη
Μιά και ήρθες να σου πω ότι αναρωτήθηκα σήμερα αν φτάνουν ποτέ στα νοσοκομεία μας περιστατικά γυναικών με επιπλοκές μετά από κλειτοριδεκτομή. Φίλοι μου γιατροί δήλωσαν άγνοια. Κι αυτό μου κάνει εντύπωση. Αλλά υποθέτω πως έτυχε να μην ξέρουν. Δεν μπορώ να φανταστώ την Ελλάδα τόσο αμέτοχη. Κρυψίνους ναι. Πιο εύκολα.

5:36 μ.μ.  
Blogger Rodia said...

Πιάσε κόκκινο! Σήμερα, πριν λίγες ώρες είδα το θέμα του Οvi.. αλλά, ως γνωστόν, είμαι πολύ βιαστική!
Συγχαρητήρια πάντως, είναι πλήρες άρθρο το δικό σου ανέβασμα, ενώ στο δικό μου ενημερώνω απλώς.

σμουτς!:-)

5:52 μ.μ.  
Blogger Stelios Frang said...

Μα είναι παράδοση, είναι δυνατόν να καταργήσουμε τις παραδόσεις? Πίσω στις παραδόσεις βρεεεε, που λένε και οι μαυροντυμένοι....

6:15 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Ροδιά
η σκέψη ήταν ίδια. Αυτό μετράει.
sfrang
πράγματι παράδοση. Όπως οι μπαλωθιές στην Κρήτη που σκοτώνουν μερικούς κάθε χρόνο. Με την μόνη διαφορά ότι εδώ πρόκειται για κάτι ακόμη χειρότερο. Δεν είναι το θρήσκευμα στις ταυτότητες του Χριστόδουλου, ούτε το αναγκαστικό βάφτισμα σε βρεφική ηλικία. Είναι η απόλυτη εξαθλίωση ανθρώπων που λόγω φύλου πρέπει να υποστούν ένα ακρωτηριασμό για να δηλώσουν υποτέλεια.
Κι αυτές οι γυναίκες είναι καταδικασμένες να ζήσουν έτσι. Όχι γιατί δεν έχουν τα κότσια να επαναστατήσουν αλλά γιατί η κλειτοριδεκτομή είναι μέσα στα ήθη που τις γαλουχούν οι ανάπηρες κοινωνίες τους. Έχουν κι οι δικές μας τις αναπηρίες τους αλλά αυτό ξεπερνά κάθε όριο. Ένας διαρκής αλλά ανεκτός κοινωνικά βιασμός. Και επειδή ακριβώς είναι κοινωνικά αποδεκτός είναι ακόμη πιο απεχθής.
Ως γυναίκα εξαγριώνομαι με κάτι τέτοια.

6:23 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Απλά εξωφρενικό.
Δεν έχω κάτι να πω. Εκτός από αυτό: Ντρέπομαι που δεν είχα αναρωτηθεί το αυτονόητο, αν δλδ η ελληνική νομοθεσία προστατεύει τις γυναίκες που για οποιονδήποτε λόγο (μετανάστριες; πολύ πιθανό) θα βρεθούν εκτεθειμένες σε μια τέτοια ζωώδη μεταχείριση.
Γιατί ζωώδης είναι. Η αγελάδα που την μαρκάρουν για να ξέρουν σε ποιο αφεντικό ανήκει έχει αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη ευσπλαχνία.
Τι να πω...Η αγανάκτηση δεν χωράει σε λέξεις!
:^(

11:09 μ.μ.  
Blogger mafalda said...

Καλησπέρα.
Πραγματικά απαράδεκτο, δεν νομίζω ότι έχω κάτι παραπάνω να πω για αυτό.
Γράφω επειδή ρωτάτε αν υπάρχει κάποια νομική απαγόρευση.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει.
Ωστόσο δεν θεωρώ πως αυτό είναι και τόσο τραγικό, γιατί μια τέτοια περίπτωση εμπίπτει σε πολλές άλλες ποινικές διατάξεις με τις οποίες μπορούν να τιμωρηθούν οι γονείς αν συμβεί κάτι τέτοιο, καθώς και όποιος προχωρήσει σε τέτοια "επέμβαση" -χωρίς σοβαρό ιατρικό λόγο πάντα.
Κατά τη γνώμη μου το σημαντικό δεν είναι να απαγορεύονται ειδικά κάποιες συμπεριφορές. Απαγορεύεται η κακομεταχείριση ανηλίκων - τελεία. Με όποιον τρόπο και αν εκφράζεται αυτή. Γιατί τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς τους και υπάρχουν πάρα πολλές διατάξεις προστασίας τους από κάθε είδους κακομεταχείριση.
Ωστόσο, η Ελλάδα πάσχει αναφορικά με το κοινωνικό της σύστημα. Κοινωνικές υπηρεσίες στην ουσία δεν υφίστανται. Γιατί σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει κανείς από ένα παιδί σε τέτοια ηλικία και γαλουχημένο με τέτοια "ήθη" να καταγγείλει τους γονείς του.
Αν με ρωτάτε, προστασία από τέτοια συμβάντα υπάρχει στην Ελλάδα νομικά και θεωρητικά. Πρακτικά όμως, δεν υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες προστασίας ανηλίκων και αυτό είναι πολύ πολύ χειρότερο.

12:43 π.μ.  
Blogger oistros said...

Mafalda
καλώς ήρθατε. Η απορία μου συνίσταται στο εξής: αν μία υπόθεση κλειτοριδεκτομής έφτανε στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων όχι από καταγγελία του ίδιου του θύματος αλλά από καταγγελία ενός άλλου ατόμου πώς θα αντιμετωπιζόταν?
Ευχαριστώ προκαταβολικά

1:03 π.μ.  
Blogger sorry_girl said...

Εξαιρετικό άρθρο.Θυμάμαι οτι είχα διαβάσει οτι σε πολλές γυναίκες, ράβανε τον κόλπο όταν ο άντρας τους έφευγε για ταξίδι και αφαιρούσανε τα ράμματε μόλις εκείνος επέστρεφε.Φυσικά χωρίς αναισθητικό και πάντα με βρώμικα, σπασμένα ξυράφια.

10:32 π.μ.  
Blogger advocatus diaboli said...

Εγινα έξαλλη και έβαλα το άρθρο σου, όπως και του Ovi, στο μπλογκ μου. Ελπίζω ότι έχω την άδειά σου.

10:50 π.μ.  
Blogger oistros said...

Συγχωροκόριτσο
Η τραγωδία του να είσαι γυναίκα σε άλλους τόπους ....
Αdvocatus
Αμέριστα. Αυτά είναι για να .. κυκλοφορούν

11:21 π.μ.  
Blogger GAGG said...

ή η τραγωδία του να είσαι άντρας και να σου κάνουν περιτομή ...

9:56 μ.μ.  
Blogger Sissy said...

Εκπληκτικό άρθρο....Αυτή την ιστορία,αυτά τα γεγονότα τα άκουγα απο μικρή και πάντα έλεγα..θεέ μου σ'ευχαριστώ που μ'έκανες Ελληνίδα...Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ζούσα σε μια απο αυτές τις τριτοκοσμικές χώρες..πιθανότατα θα προτιμούσα να βάλω η ίδια τέλος στη ζωή μου και όχι να με σκοτώνουν οι άλλοι λίγο λίγο,αργά και βασανιστικά.Έμαθα οτι καταργήθηκε αυτό το έθιμο..Εύχομαι να τιρηθεί...

11:42 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

ΑΧ!! ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ.ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ

1:16 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

ΕΙΜΑΙ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗ ΛΕΞΗ 'ΚΛΕΙΤΟΡΙΔΕΚΤΟΜΗ' ΧΘΕΣ. ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΨΑΞΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΒΟΗΤΗ ΑΥΤΗ ΠΑΡΑΔΩΣΗ (ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ). ΕΜΕΙΝΑ ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ, ΤΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑ ΚΑΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ VIDEO ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑ SITE. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ. ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΣΜΟΙΡΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ.
ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ.

5:06 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

για αυτο να ευχαριστουμε τον θεο που γεννιθικαμε στην ελλαδα!!!

2:23 μ.μ.  
Blogger Wos said...

Ξέρω ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι πολύ άρρωστοι ψυχικά, αλλά αυτό που με τρομάζει είναι, ότι κάτι τόσο απάνθρωπο φρικιαστικό και βάρβαρο όπως η κλειτοριδοτομή, γίνεται σε τόσο μαζική κλίμακα.

3:42 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home