Tabs: Blog | About Me |

Τρίτη, Οκτωβρίου 17

Παλαιϊνά εκλογικά ... τεφτέρια: Γιώργος Σενετάκης

Ζω σ' έναν τόπο καταπράσινο. Όχι από φύση αλλά από .. θέση.
Είναι το νότιο κομμάτι του χάρτη, που πρασινίζει μονότονα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Κρήτη: η δεδομένη αρραβωνιάρα των "πράσινων" και ο χαμένος έρωτας των "Βένετων". Οι πρώτοι την παραμυθιάζουν χρόνια με την μέθοδο "στρίβειν δια του αρραβώνος" και οι δεύτεροι δεν τολμούν να την πλησιάσουν, γνωρίζοντας πως είναι "αγκαζέ".


Κι όμως, ακόμη κι εδώ, σε τούτο το ξεροκέφαλο και αψυχολόγητο νησί, κάποτε "οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά".
Κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση που ζω στην Κρήτη, δεν μπορώ να μην την συγκρίνω αναπόφευκτα με τις δημοτικές εκλογές του 1994. Και θα εξηγήσω το γιατί: Κάποτε ένα πρωτοκλασσάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που ανέλαβε την επίβλεψη της προεκλογικής εκστρατείας στο Ηράκλειο είπε σε φιλική του συντροφιά το εξής αμίμητο: "Σ' αυτόν τον τόπο αν υποδείξει το ΠΑΣΟΚ έναν γάιδαρο, θα τον εκλέξουν όλοι πανηγυρικά δήμαρχο". Η κουβέντα διέρρευσε καθώς μερικοί συνδαιτημόνες θύμωσαν με την αναίδεια της. Όμως ο πρωτοκλασσάτος -διορατικός γαρ- είχε δίκιο. Ήταν φορές που το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάστηκε καν να υποδείξει γάιδαρο.
Υποψιάζομαι ότι καμία άλλη πόλη της χώρας δεν είχε παραμεληθεί μέχρι το 2000
τόσο συστηματικά και δεν το είχε υπομείνει τόσο στωικά.
Kαι θέτω ορόσημο το 2000, γιατί μετά κάποια από τα Ολυμπιακά έργα βελτίωσαν λίγο την
κατάσταση.
Όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι ακόμη κι οι "βαρονούσηδες" συντοπίτες μου ξέρουν να διακρίνουν -όταν τους δοθεί τέτοια επιλογή- τον άνθρωπο πίσω από το κόμμα. Αρκεί να τον βρεις και να τον πείσεις να κατέλθει στις εκλογές.
Από την Κυριακή αναζητούμε πάλι το μήνυμα των εκλογών. Αν εξαιρέσεις την αποχή που παραδόξως αποτέλεσε πολιτική πράξη, το επόμενο μήνυμα που βρήκα είναι ότι μαζί με τα ξερά δεν κάψαμε και τα χλωρά. Τα τσουρουφλίσαμε ίσως λίγο μόνο. Ανάμεσα στους σωρούς των κομματόσκυλων, των επιτήδειων και των κουμπάρων, υπήρξαν και ολίγοι αλλιώτικοι. Κουζουλοί, που λέμε εμείς εδώ. Δεν εκλέχτηκαν άρχοντες. Αλλά θα τους δοθεί μία ευκαιρία να δοκιμαστούν. Να μπουν στην αρένα και να δείξουν αν αξίζουν. Η δημοκρατία δεν απαιτεί σώνει και καλά να ηγείσαι.
Και το να συμμετέχεις απλώς κάποτε μπορεί να κάνει τη διαφορά
.


Επιστρέφω στις εκλογές του 1994. Μου έμαθαν ότι πράγματι οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά. Εκείνη την εποχή η Νέα Δημοκρατία ευτύχησε να εντοπίσει έναν "κουζουλό". Οκτώβρης μήνας πάλι. Ο Γιώργος Σενετάκης είχε μόλις συμπληρώσει την πρώτη τριετία του ως διορισμένος περιφερειάρχης Κρήτης (1990-93) κι αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στον Δήμο Ηρακλείου.
Ναι, ανήκε κομματικά στο χώρο της ΝΔ. και αυτό από μόνο του θα έπρεπε να
τον καθιστά "αντιπαθητικό" σε μία κοινωνία που πορεύεται χρόνια στα .. καταπράσινα
λαγκάδια, κι "άμα λάχει" παίρνει και τα κουμπούρια της, για να καταδιώξει όσους διαφωνούν με τις επιλογές της. Αλλά ο Σενετάκης κάθε άλλο παρά αντιπαθής ήταν. Άνθρωπος της διπλανής πόρτας, με ένα χιούμορ σωτήριο, με ένα μυαλό "ευρύχωρο", με έναν τρόπο που κέρδιζε τους πάντες και κυρίως με όρεξη να δουλέψει για τον τόπο του. Ρομαντικός? Ίσως.
Το παρελθόν έδειχνε ότι δεν είχε καμία απολύτως ελπίδα, με δεδομένο το γεγονός ότι ο Δήμος ήταν το πιο πράσινο τσιφλίκι της χώρας. Αλλά ο Σενετάκης ήταν άλλης πάστας άνθρωπος. Δεν νοιαζόταν για τα χρώματα. Για τον τόπο και τους ανθρώπους νοιαζόταν. Πολιτικό λόγο είχε. Όχι κομματικό. Όσοι τον πρόφτασαν θυμούνται το πηγαίο χιούμορ του και τις παροιμιώδεις απαντήσεις, που φύλαγε για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Γιώργος, μας χάρισε ένα ανεπανάληπτο προεκλογικό σκηνικό. Με φρεσκάδα, όραμα και αισθητική.
Αντιπαρέβαλλε συναυλίες στην ηχορύπανση της πεπατημένης, εκδηλώσεις πολιτικού λόγου απέναντι στους χειμμάρους του "θα". Έφερε μελέτες και προγράμματα, που μετά τις εκλογές χρησίμευσαν για να γίνει έργο. Κι εκείνη τη χρονιά ο Δήμος είχε 5 υποψηφίους να ερρίζουν για τον θώκο: Τον επίσημο του ΠΑΣΟΚ Κώστα Ασλάνη, τον Σενετάκη με στήριξη ΝΔ, έναν
από το ΚΚΕ, έναν από τον ΣΥΝ κι έναν ακόμη ανεξάρτητο. Το κλίμα μοιραία πολώθηκε.
"Κακώς ανακατεύτηκες" του έλεγαν όλοι.

Η βραδιά των εκλογών συνέπεσε με τα γενέθλια του Γιώργου. Κι η κάλπη του έβγαλε ένα απρόσμενο δώρο. Η έκπληξη μεγάλη! Ο Δήμος για πρώτη φορά θα παιζόταν στη δεύτερη
Κυριακή: Ασλάνης 47,5%, Σενετάκης 29,5%. (τότε παίζαμε στο 50% + 1 ψήφο)
Το ΠΑΣΟΚ έτριβε τα μάτια του κι η ΝΔ τα χέρια της. Από το κόμμα, του ζητούσαν να αρχίσει τις θριαμβολογίες και τις προσεγγίσεις των άλλων τριών. Αντ' αυτού, ο Γιώργος Σενετάκης έκανε κάτι εκείνο το βράδυ που όσοι το ζησαν έχουν να το διηγούνται. Πήρε μία μεγάλη τούρτα, έκλεισε το εκλογικό του κέντρο και πήρε όλο τον κόσμο του μαζί, για να πάει στο εκλογικό κέντρο του Ασλάνη. Διέσχισε το κατάμεστο από κόσμο κέντρο της πόλης αυτή η κουστωδία. Όταν έφτασε στον συνυποψήφιό του ακούστηκαν προς στιγμήν τα συνήθη "ου". Ο Σενετάκης όμως άλλαξε το κλίμα αμέσως. "Ήρθα να το γιορτάσουμε μαζί" είπε στον Ασλάνη.
Και να εξηγήσω εδώ πως όσοι δεν έζησαν προεκλογική περίοδο τις δεκαετίες του 80 και του 90 στην Κρήτη δεν κατανοούν την σπουδαιότητα της κίνησης. Η βραδιά των εκλογών συνήθως σημαίνε από τενεκέδες που χτυπούσαν κοροϊδευτικά όλη νύχτα έξω από τα σπίτια των ηττημένων, μέχρι κουμπούρια και μπαλωθιές από τους θερμόαιμους. Εκείνος ο Οκτώβρης ήταν ο μόνος διαφορετικός. Ο Σενετάκης με μία κίνηση έκανε όλη την πόλη να γιορτάζει. Μέχρι και η αδερφή του συνυποψηφίου του, τον πλησίασε και του 'πε μεταξύ σοβαρού και αστείου "Έχει χάρη που 'ναι αδερφός μου, αλλιώς κι εγώ εσένα θα ψήφιζα". Την δεύτερη Κυριακή ο Σενετάκης με το ίδιο χαμόγελο και την ίδια κοσμιότητα έχασε τις εκλογές.
Αλλά αυτό δεν σήμαινε τίποτα ουσιαστικό. Το 'λεγε και το πίστευε.
Μπήκε στο Δημοτικό συμβούλιο και δούλεψε πλάι στο Δήμαρχο. Με όρεξη και μεράκι.
"Να προσφέρω δεν ήθελα? Τώρα έχω τρόπο" έλεγε συχνά.
Μέχρι που αρρώστησε αναπάντεχα. Δύο χρόνια μετά, στις 30 του Σεπτέμβρη του 1996, έφυγε. Οι τελευταίες κουβέντες του ήταν:
"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον.
Ποιός θα μου το 'λεγε?
Aλλά εσείς να το σαρώσετε για το καλό της πόλης".

Κάθε φορά που τελειώνει μία εκλογική αναμέτρηση Γιώργο, σκέφτομαι αν σου κάναμε το χατήρι.

Ετικέτες

buzz it!


Permalink για το "Παλαιϊνά εκλογικά ... τεφτέρια: Γιώργος Σενετάκης"

13 Comments:

Blogger Ecumene said...

Μπράβο ρε Oistros..

Ποιος το είπε ομως;;...
Ποιος Πρωτοκλασατος;..

Σ' αυτόν τον τόπο αν υποδείξει το ΠΑΣΟΚ έναν γάιδαρο, θα τον εκλέξουν όλοι πανηγυρικά δήμαρχο"

:)

12:33 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Ήταν πρωταγωνιστής αυτών των εκλογών και σκέφτηκα να μην τον εκθέσω Τελίνα. Άστα :)
Άλλωστε δεν είχε κι άδικο.

12:59 μ.μ.  
Blogger Καπετάνισσα said...

Ορθόν.
Με συγκίνησες, μου θύμισες κι άντε τώρα να φέρω βόλτα την πικράδα που κάθεται στα χείλη.
Αυτό το άτιμο "καλό της πόλης", που όλοι το γυροφέρνουνε, μα ποιός θα του σιμώσει...

1:06 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Καπετάνισσα
κάθε φορά που ακούω τους Κατσιμίχα να λένε:
"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε".
τον σκέφτομαι αναπόφευκτα. Τι μένει απ' τις ζωές μας? Ο Γιώργος άφησε για το τέλος ένα στίχο.

1:17 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

"εκεί που κρεμάγαν οι καπεταναίοι τ άρματα κρεμάνε οι γύφτοι τα νταούλια"

στη θέση του μακαρίτη του Αντρέα μπήκε το alter ego του Μητσοτακουλα ,ο Σημίτης (σε πτυσσομενη έκδοση) και ομως κυβερνησε για 2 συναπτες τετραετίες...

ακολουθεί ο Γιωργάκης ,αγαπημένο παιδί της Ολμπραιτ που ισοπεδωσε τη Γιουγκοσλαβία...


στη θεση του μπαμπα Γεννηματα η κορη Φωφη... (τα παλια σνακς Φωφίκο τα θυμαστε?..ε καπως ετσι)

στη θέση του Κωνσταντινου Καραμανλη ο Κωστακης ....

ειδες το κληρονομικό χαρισμα τι σου κάνει?

5:05 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Ταλιμπάνε ή εσύ κυνηγάς τη μπούργκα και λοξοδρόμησες ή εγώ έκοψα μίτο και δεν συναντηθήκαμε :)Κοινώς, αλλού εγώ, αλλού εσύ.
Αλλά, δε βαριέσαι.
Πάντως, ένα δίκιο το χεις: Όσο εκλέγουμε τους αχαμνούς απογόνους των πολιτικών τζακιών ή τους low profil που μεταλλάσονται σε "ηγέτες" έτσι θα πηγαίνει το πράγμα. Άλλωστε, αν αληθεύει ότι κάθε εκατό χρόνια αναδεικνύεται ένας πολιτικός ηγέτης .. θα πεθάνουμε στην πολιτική φτώχεια.

5:41 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

"Κάποτε ένα πρωτοκλασσάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που ανέλαβε την επίβλεψη της προεκλογικής εκστρατείας στο Ηράκλειο είπε σε φιλική του συντροφιά το εξής αμίμητο: "Σ' αυτόν τον τόπο αν υποδείξει το ΠΑΣΟΚ έναν γάιδαρο, θα τον εκλέξουν όλοι πανηγυρικά δήμαρχο".

τα δικα μου φληναφήματα ηταν σχολιασμος στο ανωθι υπογραμμισμένο υπο σου αγαπητή μου Οίστρε..(ή μήπως να το εκδημοτικίσω εις "βοιδόμυγα" να επελθη συμφνία γενών; :D)

5:58 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Αν διανοηθείς να με ξανααποκαλέσεις "βοϊδόμυγα" θα μετενσαρκωθώ σε Ταλιμπάνο και τότε .. αλοίμονό σου :)
Άλλωστε, άνθρωπος του Θεού είσαι και ξέρεις ότι προέρχομαι από άλλο "οίστρο". Κασσιανικό και ακόλαστο :). Και κατανοητή πλέον και η αναφορά. Βλέπεις, κι ο οίστρος κάποιες φορές "μπλοκάρει".

6:11 μ.μ.  
Blogger Markos said...

Σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι με οράματα μάλλον δεν κάνουν για την πολιτική.
Κι αν τύχει και μπλεχτούνε, κάτι τις θα τους βγάλει απέξω...
Καλησπέρα

11:06 μ.μ.  
Blogger oistros said...

Kαλώς ήρθες Μάρκο
κι όμως. Το ανάποδο θα πρεπε να συμβαίνει. Αλλά όταν έγραφα "να κατέλθει στην πολιτική" συνειδητοποιήσα πόσο σωστά έχει επιλεγεί η χρήση του ρήματος.

11:14 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

πολυ ομορφο ποστ, ειναι ωραιο να μενει ζωντανη η μνημη τετοιων ανθρωπων....

και εγω νομιζω παντως οτι ειναι τετοια η ευτελεια της πολιτικης ζωης σημερα, ωστε ανθρωποι με ιδανικα και ανιδιοτελεια δεν χωρανε πουθενα....

12:24 μ.μ.  
Blogger Καρχιμοπαθής said...

Εστω και αν έχει περάσει καιρός από τη δημοσίευση, θα ήθελα και γω να πω ένα γεια...

Πολύ καλό το κείμενο και ίσως οι περίσσιες κουβέντες να μη χρειάζονται. Μα ο Γιώργης Σενετάκης για όσους τον ήξεραν ήταν πηγή αισιοδοξίας. Πηγή οράματος, έμπνευσης και ανεξάντλητης ενέργειας.

Πέρα από κόμματα, ήταν κεφάλαιο για την Κρήτη. Χάθηκε πρόωρα, πριν μπορέσει να έχει την πραγματική αναγνώριση που του άξιζε. Πριν μπορέσει πάνω από όλα να δει τα οράματα του να γίνονται πράξη.

Χαμογελαστός, αισιόδοξος σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή που τον γνώριζες. Ήθελε να ενώνει και όχι να χωρίζει. Και αυτό τον έκανε ξεχωριστό.

Αν υπάρχει άλλη ζωή, τότε για ανθρώπους σαν τον Γιώργη Σενετάκη φτιάχτηκε...

2:22 π.μ.  
Blogger Unknown said...

εχω το ιδιο ονομα με τον θειο μου και χαιρομαι που εστω σαν νεος ηρακλειοτης μπορω απο αυτον τον ανθρωπο να εχω τουλαχιστον κατι... τετοιοι πολιτικοι χρειαζοντε για να σωσουν επιτελους τον τοπο μας...

9:03 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home